بررسی تاثیر جلب مشارکت مردان منطقه ی اسلام آباد زنجان در به کارری روش های پیشگیری از بارداری

کارآمد بودن برنامه ی تنظیم خانواده یک عامل مهم در کاهش مرگ و میر و ابتلای مادران و کودکان است. از آن جایی که مردان اغلب نگرش های همسر خود را در زمینه ی باروری تحت نفوذ قرار می دهند، در این مطالعه بر آن شدیم تا نقش آموزش و جلب مشارکت مردان را در افزایش درصد استفاده از روش های پیشگیری مطمئن بررسی کنیم.
مطالعه از نوع نیمه تجربی بود، جامعه ی پژوهش کلیه ی زوج هایی از منطقه ی اسلام آباد زنجان بودند که واجد شرایط برنامه ی تنظیم خانواده بوده و از روش منقطع (روش طبیعی پیشگیری از بارداری) جهت پیشگیری از بارداری استفاده می کردند. تعداد این زوج ها 90 خانوار بود که بعد از تکمیل پرسشنامه ی اول مبنی بر ویژگی های خانوارها، به صورت تصادفی به دو گروه مورد و شاهد تقسیم شدند. مداخله به صورت چهره به چهره توسط رابطین انتخاب شده از همان منطقه به مدت 2 ماه صورت گرفت و بعد از شش ماه پرسشنامه ی دوم جهت بررسی روش پیشگیری از بارداری و در صورت مصرف قرص جلوگیری و کاندوم، نحوه ی استفاده از آن ها، تکمیل گردید و نتایج با آزمون های آماری کای اسکویر مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
درصد استفاده از روش های پیشگیری از بارداری مطمئن (توبکتومی، قرص جلوگیری، کاندوم، آی یودی و آمپول) نسبت به روش منقطع در گروه مورد بیشتر از گروه شاهد بود که از نظر آماری اختلاف معنی دار بود (04/ 0 = P). میزان آگاهی از نحوه ی مصرف قرص و کاندوم در هر دو گروه در سطح بالایی بود، در گروه شاهد 4 مورد و در گروه مورد یک مورد حاملگی ناخواسته بعد از مداخله دیده شد (فاقد اختلاف معنی دار).
با وجود مشکلاتی که در انجام طرح وجود داشت، نتایج طرح نشان داد که جلب مشارکت مردان در بهبود وضعیت تنظیم خانواده، موثر می باشد و پیشنهاد می شود که در آینده پژوهش های دیگری در زمینه ی به کارگیری مشارکت مردان در برنامه ی تنظیم خانواده صورت گیرد.