تاثیر سمان های موقت حاوی اوژنول ایرانی بر استحکام باند برشی کامپوزیت به عاج عمقی با سیستم باندینگ تک شیشه ای

در مورد تاثیر اوژنول موجود در بعضی از سمان ها بر روی استحکام باند برشی کامپوزیت به عاج، نظرات ضد و نقیضی وجود دارد. هدف از این مطالعه، ارزیابی استحکام باند برشی کامپوزیت به عاج بعد از قرارگیری عاج در مجاورت سمان های موقت حاوی اوژنول ایرانی در هنگام استفاده از سینگل باند می باشد. در این مطالعه تجربی آزمایشگاهی تعداد نود دندان سالم پس از مانت شدن در آکریل و برش از ناحیه عاج عمقی به صورت تصادفی به شش گروه تقسیم شدند. عاج اکسپوز در گروه های اول تا پنجم به ترتیب به کاویسول (Cavisol)، تمپ باند (Temband)، زولیران (Zoliran) با نسبت پودر به مایع ده گرم به دو گرم، زولیران با نسبت پودر به مایع ده گرم به سه گرم و گروه پنجم زولیران به نسبت پودر به مایع ده گرم به دو گرم پوشیده شد و در گروه ششم به عنوان کنترل از هیچ ماده ای بر روی عاج استفاده نشد. بعد از یک هفته ترکیبات موقت به صورت مکانیکی از روی همه گروه های مورد مطالعه برداشته شد و در گروه پنجم سطح عاج با اتانول تمیز گردید. سپس در تمام گروه ها از عامل چسباننده Single bond استفاده شد و استوانه های کامپوزیتی به سطح عاج متصل گردید. بعد از 24 ساعت استحکام باند برشی نمونه ها با دستگاه DARTEC اندازه گیری شد و یافته های مطالعه با استفاده از آنالیزهای آماری ANOVA یک طرفه و Duncan مورد بررسی قرار گرفت. میانگین استحکام باند برشی گروه های اول تا ششم برحسب مگاپاسکال به ترتیب زیر بود: 73/0±96/17 در گروه اول، 78/0±06/15در گروه دوم، 75/0±14/16 در گروه سوم، 66/0±76/13 در گروه چهارم، 34/0±79/16 در گروه پنجم و 36/0±12/18 در گروه ششم. نتایج مطالعه نشان داد تفاوت معنی داری بین تمامی گروه ها به جز دو گروه اول و ششم (964/0=P.v) و سوم و پنجم (66/0=P.v) وجود دارد (001/0P.v<). سمان های موقت ایرانی حاول اوژنول به صورت قابل توجهی استحکام باند کامپوزیت به عاج عمقی را هنگام استفاده از ماده باندینگ سینگل باند روی استحکام باند کاهش می دهند.