بررسی آلودگی های انگلی نشخوارکنندگان بومی استان گلستان

د ر مطالعه حاضر به منظور بررسی تنوع آلودگی های انگلی نشخوارکنندگان بومی در استان گلستان، محتویات لوله گوارش 234 راس دام، 260 کبد، 180 ریه، عضلات مخطط و قلب 350 راس دام، محوطه بطنی 300 راس دام و 100 جفت چشم گاو جهت آلودگی به انواع کرمها و نوزادان آنها مورد بررسی قرار گرفت. 800 نمونه خونی جهت تعیین ابتلا به تک یاخته های خونی و همچنین سطح بدن 700 راس دام از نظر آلودگی به انواع بندپایان مطالعه گردید. نتایج نشان داد که 19.74 درصد گوسفندان آلوده به انواع انگلهای کرمی لوله گوارش بودند و از آنها 8 گونه نماتود و تنها یک گونه سستود جدا گردید. در کبد، ریه و محوطه بطنی نیز آلودگی کرمی به ترتیب 14.4 درصد، 7.5 درصد و 22.22 درصد گزارش گردید. 8.14 درصد گوسفندان آلوده به انواع به تک یاخته ها و 23.33 درصد آلوده به انگلهای خارجی بودند. در بررسی محتویات لوله گوارش بزها 22.49 درصد آلوده به انواع انگلهای کرمی بودند و 8 گونه نماتود و سه گونه سستود جدا گردید. در کبد، ریه و محوطه بطنی نیز آلودگی کرمی به ترتیب 16.6 درصد، 7.5 درصد و 37.5 درصد گزارش گردید. در بزهای مورد مطالعه 2.96 درصد آلوده به تک یاخته و 22.22 درصد آلوده به انگلهای خارجی بودند. در بررسی محتویات لوله گوارش گاوها نیز 10. 4 درصد آنها آلوده به انواع انگلهای کرمی بودند که یک گونه نماتود و یک گونه ترماتود جدا گردید. در کبد و ریه نیز آلودگی کرمی به ترتیب 6.5 درصد و 4.16 درصد گزارش گردید. در گاوهای فوق 10درصد آلوده به تک یاخته و 43.33 درصد آلوده به انگلهای خارجی بودند. از قلب و عضلات مخطط هیچیک از دامها انگل کرمی جدا نگردید.