بررسی تنوع ژنتیکی برخی از توده های بومی خربزه ئیان (ملون ها) در ایران با استفاده از نشانگرهای مورفولوژیکی و مولکولی رپید

جمع آوری ژرم پلاسم اولین قدم در راه اصلاح گیاهان است. ایران به خاطر تمدن قدیمی ونیز داشتن اقلیم های مختلف یکی از مهم ترین مراکز تنوع ژنتیکی محسوب می شود. در این مطالعه سعی گردید که تنوع ژنتیکی ملون ها در استان های مرکزی و شمالی کشور در حد امکان جمع آوری و بررسی شود. برای بررسی تنوع ژنتیکی بذرهای جمع آوری شده از نشانگرهای مرفولوژیکی و مولکولی رپید استفاده گردید. در این مطالعه 15 صفت کیفی و 6 صفت کمی روی 38 توده جمع آوری شده و نیز دریافت شده از بانک ژن گیاهی ایران واقع در کرج اندازه گیری شد. تجزیه خوشه ایبر اساس صفات مرفولوژی از روش یو.پی.جی.ام.ای و ضریب جاکارد گروه های مختلف جنس Cucumis melo را از یکدیگر تفکیک نمود. 30 توده انتخابی برای ارزیابی میزان تنوع و نیز میزان قرابت گروه های مختلف با استفاده از نشانگر رپید مورد ارزیابی قرار گرفتند. تکثیر مکان های ژنی با استفاده از 10 آغازگر رپید انجام شد. درصد چند شکلی در این آزمایش 19% تعیین شد. تجزیه خوشه ایبا استفاده از نشانگر مولکولی نتوانست گروه های مختلف را از یکدیگر متمایز کند که نشان می دهد ژنوم این گروه ها بسیار به هم نزدیک است. با این حال خیار چنبرهای مورد بررسی در یک گروه با فاصله نزدیکی از هم قرار گرفتند.