اثر موقعیت وجهت رشته (فایبر) بر مقاومت در برابر شکست و الگوی شکست در ترمیم های کامپوزیتی با طرح پوشش کاسپ

بیان مساله: موقعیت و جهت رشته در ترمیم های کامپوزیتی باطرح پوشش کاسپ ممکن است باعث افزایش تحمل نیرو وجلوگیری از ایجاد شکست های ترمیم ناپذیر گردد.
هدف از این بررسی، اثر وجود رشته و نیز، جهت و موقعیت آن در مقاومت به شکست و الگوی شکست ترمیم های کامپوزیتی با طرح پوشش کاسپ می باشد.
مواد و در این بررسی تجربی، حفره ی MOD به همراه کوتاه کردن 5/2 میلی متر کاسپ ها در 50 دندان کشیده شده پره مولرفک بالا ایجاد شد. دندان ها به پنج گروه 10 تایی بخش و ترمیم در همه ی گروه ها با کامپوزیت P60 انجام گرفت. در گروه نخست، ترمیم کامپوزیت بدون استفاده از رشته، در گروه دوم، یک رشته در جهت باکوپالاتال، درگروه سوم، دو رشته در جهت باکوپالاتال و مزیودیستال با تقاطع در بخش مرکزی حفره، در گروه چهارم، یک رشته در جهت زاویه ی خطی مزیوباکال به دیستوپالاتال و رشته ی دیگر در جهت دیستوباکال به مزیوپالاتال و در گروه پنجم، دو رشته در جهت باکوپالاتال در دو سوی مرکز دندان با فاصله ی 5/1 میلی متر قرار داده شد. نمونه ها به مدت 7 روز در دمای اتاق نگهداری، سپس زیر 500 چرخه ی دمایی در دمای 2±6 و 2±60 درجه ی سانتی گراد قرار گرفتند. سرانجام، با دستگاه اینسترون از سطح اکلوزال نیروی عمودی فشاری وارد شد. در لحظه ی شکست، میزان نیرو ثبت گردید. اندازه های به دست آمده، به وسیله ی آزمون آماری مان- ویتنی (Mann-Whitey) و آنووا (ANOVA) (05/0p<) بررسی شدند. گونه ی شکست نمونه ها نیز، به وسیله ی آنالیز آماری فیشر (Fisher) بررسی گردید (005/0p<).
واکاوی آماری نشان داد، که مقاومت به شکست همه ی گروه ها به گونه ای معنادار از گروه شاهد بیشتر بود (05/0p<). اختلاف آماری معنادار میان گروه های دوم و سوم (034/0p=) و سوم و پنجم (041/0p=) وجود داشت. لیکن اختلاف آماری معنادار میان جفت گروه های دیگر مشاهده نگردید. تفاوت آماری معنادار میان الگوی شکست ترمیم های کامپوزیتی بی رشته و ترمیم های کامپوزیتی دارای رشته وجود داشت (بجز گروه دوم) (005/0p<).
وجود رشته در ترمیم های کامپوزیتی باعث افزایش استحکام شکست و بهبود الگوی شکست می شود. با افزایش رشته ها در جهاتی خاص استحکام شکست نیز، افزایش می یابد.