آگاهی دندانپزشکان ایران از برنامه ی پروفیلاکسی پادزیستی در پیشگیری از اندوکاردیت باکتریایی

بیان مساله: اندوکاردیت باکتریایی بیماری کمیابی است، که امروزه با وجود پیشرفت در همه ی رویکردهای دانش پزشکی، احتمال مرگ ومیر و ناتوانی در کودکان و نوجوانان در اثر این بیماری 55 تا 65 درصد است. از آنجا که، شماری از کارهای دندانپزشکی سبب ایجاد اندوکاردیت باکتریایی می شوند، تجویز پادزیست و شیوه ی برخورد درست با این موضوع الزامی است.
هدف از این پژوهش، بررسی آگاهی گروهی از دندانپزشکان ایران درباره ی پروفیلاکسی پادزیستی برای پیشگیری از اندوکاردیت باکتریایی است.
مواد و پژوهش کنونی یک بررسی توصیفی و مقطعی است. گروه مورد نظر در این پژوهش، دندانپزشکان شرکت کننده در پنجمین کنگره ی بین المللی دندانپزشکی کودکان در تابستان سال 1385 بودند که با روش نمونه گیری سرشماری برگزیده شدند. پرسشنامه ای محقق ساخته (پس از تعیین روایی و پایایی) به صورت جمع ایفا در اختیار شرکت کنندگان در کنگره قرار گرفت. بعد از جمع آوری اطلاعات، داده ها با استفاده از آزمون t test، آزمون همبستگی اسپرمن و برنامه ی SPSS 13.5، واکاوی آماری مورد بررسی قرار گرفتند.
در این پژوهش 85 نفر از دندانپزشکان بررسی شدند. در پیوند با نیاز به تجویز پادزیست (آنتی بیوتیک) در بیماران دارای پیشینه ی اندوکاردیت، 6/97 درصد از پاسخ ها درست بوده است. همچنین، درباره ی نیار به تجویز پادزیست در بیماری رماتیسم قلبی و افتادگی دریچه ی میترال با بازگشت خون، به ترتیب 4/90 و 7/88 درصد پاسخ ها درست بودند. همچنین، شایع ترین اقداماتی که از نظر پاسخ گویان، به تجویز پادزیست نیاز داشت، به ترتیب عبارت از کشیدن دندان و قرار دادن نخ های زیر لثه بود. بیشتر از نیمی از پاسخ دهندگان (3/68 درصد) آموکسی سیلین را، به عنوان پروفیلاکتیک برگزیده بودند. میانگین نمره ی آگاهی به درصد، برابر 3/14±4/37 محاسبه شد.
از آنجا که، دندانپزشکان ما نسبت به بیشتر خط مشی های بالینی پروفیلاکسی با پادزیست آگاهی ندارند، به نظر می رسد نیاز به اقداماتی، چون دوره های بازآموزی و آموزش بیشتر درباره ی موارد ایجاد اندوکاردیت باکتریایی در دندانپزشکی برای بالا بردن آگاهی دندانپزشکان ضروری باشد.