مقایسه ی سمیت سلولی آکریلهای خودسخت شونده ی (Self cure) ایرانی و خارجی و اثر آنها بر القای تولید اینترلوکین-6 (IL-6) به وسیله ی فیبروبلاستهای L-929 موش

بیان مساله: ویژگی های زیست شناختی رزین ها به شدت از واکنش مونومر- پلی مر اثر می پذیرد. با وجود روش های گوناگون مورد استفاده برای آغاز پلیمریزاسیون، این واکنش هیچ گاه کامل انجام نمی شود و مقداری مونومر واکنش نیافته در پلی مر بر جا می ماند، که در بزاق حل می شود. موادی که از رزین نشت می یابد می تواند به واکنش های ناسازگار در مخاط دهان منجر شود.
هدف از این بررسی مقایسه ی سمیت سلولی آکریل های خودسخت شونده ی (self cure) ایرانی و خارجی و اثر آنها بر القای تولید اینترلوکین- 6 به وسیله ی فیبروبلاست های L-929 موش بوده است.
مواد و آکریل های مورد بررسی در این پژوهش عبارت بودند از: آکریل تریم (پلی وینیل اتیل متاکریلات)، آکریل دورالی (پلی متیل متاکریلات) و آکریل آکروپارس (پلی متیل متاکریلات). آکریل ها به شکل حلقه هایی با ابعاد مشخص فراهم شدند. شمار حلقه های آکریلی 30 عدد از هر گونه (روی هم رفته 90 عدد) بود. محلول به دست آمده از فیبروبلاست ها را به همراه حلقه های آکریلی در پلیت های کشت سلول 24 خانه ای قرار داده و بر روی آنها، محیط کشت شامل محیط RPMI-1640 به همراه پادزیست (آنتی بیوتیک) و FBS%10 درصد افزوده شد. پلیت های کشت در انکوباتور Co2 قرار داده شده و پس از گذشت یک ساعت، 24 ساعت و هفت روز بررسی شدند. در پایان، با استفاده از آزمون MTT و روش ELISA، سمیت سلولی آکریل های مورد آزمایش و اثر القایی آنها بر تولیدIL-6 بررسی گردید. برای واکاوی داده ها از آزمون های واریانس دوسویه (two way ANOVA)، کروسکال والیس (Kruskal-wallis) و مان ویتنی (Mann-Whitney U) استفاده شد.
به لحاظ سازگاری زیستی اختلافی معنادار میان سه آکریل مورد بررسی دیده شد، که این اختلاف، در هر سه زمان مورد نظر، روندی یکسان نشان می داد. به گونه ای که، میان آکریل های تریم و دورالی با 05/0p<، میان دورالی و آکروپارس با 01/0 p<و میان تریم و آکروپارس با 01/0 p<اختلاف معنادار آماری وجود داشت، ولی تفاوتی معنادار به لحاظ تولید IL-6 در میان سه آکریل بالا، مشاهده نگردید (120/0=p). کمترین سمیت سلولی در زمان 24 ساعت دیده شد، که اختلاف آماری معنادار با زمان های یک ساعت و یک هفته داشت (001/0p<).
آکریل های دارای متیل متاکریلات (دورالی و آکروپارس) اثرات سمی بیشتر را بر روی فیبروبلاست ها بجا می گذارند، که البته اثر سمی آکروپارس، به مراتب بیشتر از دورالی بود. کمترین سمیت سلولی درباره تریم دیده شد، که دارای وینیل اتیل متاکریلات است. اما درباره ی تولید IL-6، هیچ تفاوتی میان سه آکریل مورد بررسی وجود نداشت.