تغییرات فضای دهانی حلقی و سطح خلفی زبان متعاقب درمان مال اکلوژن کلاس دو زیر گروه یک با دستگاه فانکشنال فرمند

بیان مساله: به هنگام درمان با دستگاه فانکشنال در بیماران با مال اکلوژن کلاس دو، مندیبل در موقعیت پایین تر و جلوتر جا می گیرد و با توجه به ارتباط زبان با فک پایین، تغییر موقعیت زبان وفضای دهانی حلقی نیز، می تواند یکی از اثرات درمانی دستگاه فانکشنال باشد.
هدف از این بررسی تعیین تغییرات فضای دهانی حلقی و سطح خلفی زبان به دنبال درمان با دستگاه فانکشنال فرمند برای درمان بیماران با مال اکلوژن کلاس دو زیر گروه یک بود.
مواد و در این پژوهش کارآزمائی بالینی پرتونگاری سفالومتری پیش و پس از درمان 28 بیمار دارای مال اکلوژن کلاس دو زیر گروه یک بررسی شدند. این بیماران شرایط لازم را برای درمان با دستگاه فانکشنال داشته و به طور میانگین 11 ماه درمان برای آنها انجام گرفت. دامنه ی سنی دختران، 10 تا 13 سال و پسران 11 تا 14 سال بود. سفالومتری بیماران برپایه ی شاخص های الگوی رشدی، به سه دسته ی افقی، عمودی و طبیعی بخش شد و برای بررسی سفالومتری ها، از شاخص مک نامارا (McNamara) و شماری از شاخص های خطی برای بررسی تغییر موقعیت سطح خلفی زبان و فضای دهانی حلقی استفاده شد و با استفاده از آزمون Paired-T، اختلاف میانگین های پیش و پس از درمان بررسی شد. همچنین، برای مقایسه ی سه گروه رشدی، از آزمون واریانس استفاده شد.
در این بررسی زبان در بعد افقی به گونه ای معنادار (001/0p<) به سمت قدام و در بعد عمودی، به اندازه ای ناچیز به پایین جابه جا شد. اندازه ی فضای دهانی- حلقی در بعد ساژیتال به گونه ای معنادار افزایش نشان داد (001/0p<) و میان کاهش زاویه ی ANB با حرکت رو به جلو زبان و افزایش فضای دهانی- حلقی در بعد ساژیتال همبستگی معناداری دیده شد (05/0p<).
درمان با دستگاه فانکشنال فرمند باعث تغییرات معنادار موقعیت زبان و افزایش معنادار فضای دهانی حلقی در بعد ساژیتال بیمار می شود.