شیوع TTV در اهداکنندگان خون اهواز با استفاده از Semi-nested PCR

سابقه و هدف بروز عوامل عفونی جدید احتمال انتقال عفونت از طریق خون را افزایش داده و بالا بردن ایمنی خون را تهدید می نماید. علیرغم وجود روش های جدید تشخیص هپاتیت، هنوز برخی از موارد هپاتیت ناشناخته است. در سال 1997 ویروس DNA دار جدیدی از فرد مبتلا به هپاتیت پس از انتقال خون(Non-A-G) جداسازی شد که امروزه به نام TTV معروف است. این ویروس حلقوی تک رشته ای بدون پوشش و مقاوم به فرآیندهای ویروس کشی، اولین سیرکو ویروس انسانی بوده و دارای شیوع جهانی است. ویروس در ایجاد هپاتیت و آنمی آپلاستیک، نقش دارد.
مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان شیوع ویروس TT در اهداکنندگان سالم خون شهر اهواز و راه اندازی روش مولکولی PCR - N22 جهت مطالعات بعدی ویروس انجام شد.
مواد وروش ها مطالعه انجام شده از نوع توصیفی بود و جامعه مورد مطالعه، اهداکنندگان خون از نظر هپاتیت A-C و HIV در سال 1382 در شهر اهواز بودند. 253 اهداکننده خون که آزمون های سرولوژیک هپاتیت های A-C و HIV-Ab آن ها منفی بود، از نظر وجود TTV DNA در پلاسما به روش PCR و با استفاده از آغازگرهای Okamoto مورد مطالعه قرار گرفتند. یافته ها توسط آزمون های کای دو(Chi- square) و دقیق فیشر و نرم افزار آماری 5/11 SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
یافته ها مطابق یافته های این تحقیق شیوع TTV در میان اهداکنندگان خون اهواز در سال 1382، 7/23%(253/60) بود و تفاوت معنی داری میان شیوع ویروس و متغیرهای زمینه ای یافت نشد.
نتیجه گیری نتایج این تحقیق در مقایسه با کشورهای همسایه، شیوع یکسان TTV را نشان می دهد ولی در مقایسه با شیوع TTV در بیماران تالاسمی که هم زمان با این مطالعه انجام شده، تفاوت معنی دار است(7/56%). این امر اهمیت انتقال خون را در گسترش ویروس نشان می دهد.