بررسی الگوی نسخه نویسی دندان پزشکان استان کرمان در سال 1380

تجویز نابجای داروها توسط کادر پزشکی در اکثر جوامع و حتی کشورهای پیشرفته وجود دارد. از آنجا که تاکنون در مورد الگوی نسخهنویسی دندانپزشکان در ایران مطالعهای صورت نگرفته است و تنها در مطالعات محدودی به تجویز آنتیبیوتیکها توسط دندانپزشکان قزوین اشاره گردیده است، مطالعه حاضر با هدف بررسی الگوی نسخهنویسی دندانپزشکان استان کرمان طی یک دوره یک ساله انجام پذیرفت.
این مطالعه توصیفی مقطی با بررسی850 نسخه که بصورت تصادفی از میان 10500 نسخه موجود دندانپزشکان در سال 1380 که از مرکز بیمه خدمات درمانی استان کرمان جمعآوری شده بودند انجام گرفت. سپس نسخ هر فصل جدا شده، در نهایت برای هر فصل بین 215-210 نسخه از لحاظ سن و جنس مراجعه کنندگان، فصل تجویز، دسته داروئی، نام داروی تجویز شده و راه تجویز دارو مورد ارزیابی قرار گرفتند.
از لحاظ سن و جنس بیماران مراجعه کننده به دندانپزشکان استان کرمان تفاوت معنی داری مشاهده نشد. میانگین اقلام داروئی تجویز شده توسط دندانپزشکان استان کرمان 64/0±03/2 قلم دارو بود. اکثر اقلام داروئی (81 درصد) از طریق خوراکی تجویز شده بودند. آنتیبیوتیکها (2/82%)، داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی (62%) و داروهای ضددرد (7/32%) جزء شایعترین داروهایی بودند که توسط دندانپزشکان استان کرمان تجویز شده بودند. آموکسی سیلین (50%) بیشترین موارد تجویز را در بین آنتیبیوتیکها داشت و ایبوپروفن (3/34%) و مفنامیک اسید (5/26%) پرمصرفترین داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی بودند.
نتایج مطالعه حاضر نشان داد که عملکرد دندانپزشکان استان کرمان در مورد تعداد اقلام دارویی در هر نسخه مناسب است، اما مقادیر تجویز آنتیبیوتیکها و داروهای ضدالتهاب غیراستروئیدی بسیار بالاتر از مقادیر تجویز شده در سایر مطالعات است که این امر لزوم تغییر در الگوی نسخهنویسی دندانپزشکان استان کرمان را ضروری میسازد.