بررسی تاثیر سرعت های متفاوت cross-head بر استحکام اتصال برشی دو نوع سیستم اتصال دهنده عاجی نسل چهارم (Scotchbond Multi-Purpose) و نسل پنج (Single Bond)

استحکام اتصال ترمیم‎های باند شونده به عاج در دوام و موفقیت کلینیکی آنها نقش اساسی دارد. از طرفی به دلیل وقت‎گیر و پرهزینه بودن آزمایشات کلینیکی و پیشرفت سریع در مواد اتصال دهنده عاجی دستیابی به روشی ساده، سریع و استاندارد جهت ارزیابی استحکام اتصال آنها در تست‎های آزمایشگاهی ضروری است. هدف از این مطالعه ارزیابی تاثیر سرعت‎های متفاوت cross-head بر روی استحکام اتصال برشی دو نوع سیستم اتصال دهنده عاجی نسل چهارم (Scotchbond Multi-Purpose) و نسل پنجم (Single Bond) و طبقه‎بندی نوع شکست ایجاد شده (Cohesive، Adhesive یا Mixed) می‎باشد.
در این مطالعه تحلیلی تجربی چندمتغیری سطوح باکالی80 دندان پرمولر سالم توسط فرز الماسی چرخی شکل تا ناحیه راس کاسپ تراشیده شد تا عاج آنها اکسپوز گردد، سپس سطوح عاجی توسط دیسک‎های کاغذی همراه با اسپری آب و هوا مسطح گردیدند. در نهایت نمونه ها به دو گروه تصادفی 40تایی تقسیم شدند و طبق دستور کارخانه سازنده با اسید فسفریک 35% اچ شد، سیستم‎های اتصال دهنده عاجی Scotchbond Multi-Purpose و Single Bond بر روی نمونه ها بکار رفت. در مرحله بعد با استفاده از مولدهای پلاستیکی mm 5×3 کامپوزیت Z100 به نمونه ها متصل و هر گروه 40 تایی به چهار دسته تصادفی10تایی تقسیم گردید و میزان استحکام اتصال برشی دسته های اول، دوم، سوم و چهارم هر گروه به ترتیب با سرعت cross-head mm/min5/0، 1، 2 و 5 در دستگاه Dartec تعیین شد. سپس جهت تعیین نوع شکست ایجاد شده، نمونه های شکسته شده توسط دستگاه استریومیکروسکوپ با بزرگنمایی 56 مورد بررسی قرار گرفتند. در نهایت داده ها با استفاده از آزمونهای آماری تحلیل واریانس یکطرفه (one way ANOVA) و آزمون Duncan برای متغیرهای کمی و از آزمون X2 و آزمون دقیق فیشر برای متغیرهای کیفی استفاده شد.
یافته ها: بررسی های آماری نشان داد که در گروه Scotchbond Multi-Purpose بین میانگین استحکام اتصال برشی و نوع شکست نمونه ها که با سرعت cross-head (mm/min5/0و1) و (mm/min2و5) تحت آزمایش قرار گرفته بودند تفاوت معنی‎داری وجود نداشت(05/0P>)، ولی بین بقیه نمونه هایی که با سرعت cross-head (mm/min 5/0و2)، (mm/min 5/0و5)، (mm/min1و2) و (mm/min1و5) بررسی شده بودند، اختلاف آماری معنی‎دار بود(001/0P<). در گروه Single Bond هم بین میانگین استحکام اتصال برشی و نوع شکست نمونه هایی که با سرعت‎های cross-head متفاوت (mm/min 5/0،1،2و5) تحت آزمایش قرار گرفته بودند، اختلاف آماری معنی‎داری وجود نداشت(05/0P>).
نتیجه گیری: هرچند در بررسی استحکام اتصال برشی سیستم‎های اتصال دهنده عاجی، استفاده از سرعتهای cross-head متفاوت می‎تواند مقادیر استحکام اتصال و الگوی شکست ایجاد شده را تحت تاثیر قرار دهد، ولی سرعتهای cross-head کمتر از mm/min1 موجب شکست adhesive بیشتری شده، بنابراین جهت تستهای استحکام اتصال برشی ترجیح داده می‎شوند.