میزان آلودگی چشم دهنده قبل از فرایند آلودگی زدایی در بانک چشم ایران

ارزیابی میزان آلودگی باکتریایی و قارچی قرنیه دهنده قبل از فرایند آلودگی زدایی در بانک چشم ایران بر اساس کشت.
روش پژوهش: تحقیق به روش توصیفی بر روی 131 چشم دهنده قرنیه شامل 60 مورد گلوب 71 مورد قرنیه جدا شده در داخل محلول اوپتیزول (Optisol-GS) انجام شد که طی مدت 6 ماه جهت انجام پیوند قرنیه در مرکز لبافی نژاد مورد استفاده قرار گرفتند. کشت میکروب شناختی، در سه مرحله، در محیط های کشت استاندارد به عمل آمد؛ یک بار قبل از تخلیه چشم در پزشکی قانونی، یک بار بعد از آلودگی زدایی در بانک چشم و یک بار هم در اتاق عمل از باقی مانده حلقه قرنیه ای- صلبیه ای دهنده، شیوع آلودگی در هر یک از مراحل با حدود اطمینان 95 درصد (CI%95) ارایه شده است.
میزان آلودگی چشم در پزشکی قانونی، قبل از تخلیه و شستشو،93.3 درصد (89.8-98 درصد: CI%95) بود که پس از آلودگی زدایی در بانک چشم، به 7.6 درصد (12.1-3.1 درصد: CI%95) کاهش یافت و در مرحله اتاق عمل فقط 4 مورد (3.1 درصد) دارای کشت مثبت بودند (0.1-6 درصد: CI%95) که همگی، موارد آلودگی جدید بوده اند. استافیلوکوک اپیدرمیدیس، شایع ترین عامل آلودگی قرنیه دهنده قبل از آلودگی زدایی در بانک چشم بود (به ترتیب، 32.1 درصد و 3.05 درصد). ارتباط آماری معنی داری بین علت مرگ دهنده، مدت نگه داری گلوب و فاصله زمانی از مرگ دهنده تا تخلیه چشم وجود نداشت. هیچ موردی از اندوفتالمیت پس از عمل مشاهده نشد. آلودگی قارچی قرنیه دهنده تنها در یک مورد آن هم در مرحله اتاق عمل دیده شد.
روش آلودگی زدایی بانک چشم در کاهش آلودگی قرنیه دهنده، روش موثری است و در مقایسه با سال های گذشته بهبود چشم گیری داشته است. بروز اندوفتالمیت بعد از عمل پیوند قرنیه در شرایط فعلی، نادر می باشد.