بررسی تاثیر سرم موش حامله بر عملکرد سلول های دندریتیک با استفاده از مدل MLR آلوژنیک

شواهد موجود نشان می دهد که جنین آلوگرافت بوسیله تعدیل موضعی و سیستمیک پاسخ های ایمنی مادر حفاظت می شود. به نظر می رسد که وجود فاکتورهای مهاری در سرم زنان باردار یکی از عوامل ایجاد تعدیل سیستمیک در پاسخ های ایمنی مادر در طول دوران بارداری باشد. در این مطالعه، تاثیر سرم موش حامله و سرم طبیعی روی عملکرد سلول های دندریتیک، که سلول های عرضه کننده آنتی ژن با توانایی منحصر به فرد در القای پاسخ های ایمنی اولیه هستند، به وسیله MLR آلوژنیک مورد بررسی قرار گرفت.
ابتدا سرم موش های باردار آلوژنیک در اوایل، اواسط و اواخر بارداری جمع آوری و در -70°C ذخیره گردید. سلول های دندریتیک از طحال موش نژاد Balb/C با روش هضم آنزیمی توسط کلاژناز جمع آوری و سلول های کم چگال با استفاده از گرادیان نایکودنز (Nycodenz) جدا گردید. خلوص سلول های دندریتیک جدا شده به وسیله آنالیز فلوسیتومتری بیش از 95% تعیین گردید. سلول های دندریتیک جدا شده در محیط RPMI حاوی سرم موش های حامله در اوایل، اواسط و اواخر بارداری موش های حامله، انکوبه شدند و پس از شستشو و دریافت 3000 rad اشعه به عنوان سلول های محرک در آزمایش MLR آلوژنیک مورد استفاده قرار گرفتند. لنفوسیت های T از غدد لنفاوی موش C57BL/6 با استفاده از روش نایلن ول (Nylon wool) جدا شدند. خلوص نهایی این سلول ها نیز با استفاده از فلوسیتومتری در حدود 90% تعیین گردید. لنفوسیت های T و سلول های دندریتیک به صورت مختلف MLR) آلوژنیک) کشت داده شدند و میزان تکثیر سلولی با استفاده از تایمیدین رادیواکتیو اندازه گیری گردید.
نتایج حاصل از این مطالعه نشان داد که سرم اوایل و اواخر بارداری در مقایسه با سرم طبیعی موش هیچ تاثیری بر عملکرد سلول های دندریتیک ندارد، در حالیکه سرم اواسط بارداری به صورت معنی داری باعث مهار توان تحریکی سلول های دندریتیک می گردد.
براساس اطلاعات موجود، این مطالعه اولین گزارش تاثیر سرم حامله روی سلول های دندریتیک می باشد. کاهش پاسخ MLR در اواسط حاملگی احتمالا ناشی از سرریز عوامل مهاری موجود در موضع بارداری، همانند سایتوکین های IL-10، IL-4، TGF-β، PGE-2 در سرم باردار است.