بررسی میزان مصرف اکسیژن محلول در خطوط شبکه های جمع آوری فاضلاب

فاضلاب تازه دارای مقداری اکسیژن است که با گذشت زمان و در طول خطوط فاضلاب، صرف اکسیداسیون مواد آلی می شود و در نهایت با مصرف شدن اکسیژن و بدنبال آن ایجاد شرایط بی هوازی و شروع فرایند احیاء سولفات ها و فعل و انفعالات متعاقب آن، خسارات اقتصادی و اکولوژیکی عظیمی وارد می شود.
این تحقیق به منظور بررسی میزان مصرف اکسیژن محلول در طول خطوط شبکه های جمع آوری فاضلاب صورت گرفت. در این راستا خط اصلی تصفیه خانه فاضلاب صاحب قرانیه تهران به طول 863 متر و با قطر 300 میلی متر به عنوان پایلوت انتخاب و در 10 نقطه از طول خط اصلی میزان اکسیژن محلول به روش ید و متری وینکلر از ابتدا تا انتهای شبکه از mg/l 73/2 به mg/l 8/1 کاهش یافت و نسبت h/D از 5/4 درصد تا 7/29 درصد بدست آمد که افزایش نسبت h/D با Do نسبت عکس داشت، BOD5 در ماه های مختلف سال اندازه گیری شد و احتمال وقوع 50 درصد BOD5 که معادل میانگین BOD5 می باشد 194 میلی گرم در لیتر به دست آمده ضمن اینکه درجه حرارت متوسط فاضلاب 3/20 درجه سانتی گراد برآورد شد که با میانگین سرعت 05/2 متر بر ثانیه میزان کاهش اکسیژن در خط اصلی شبکه 99/8 میلی گرم در لیتر در ساعت به دست آمد.
می توان با استناد به مقادیر مصرف اکسیژن در خطوط شبکه های مختلف تمهیدات لازم را در جهت پیشگیری از شرایط بی هوازی و متعاقب آن تولید گاز سولفید هیدروژن و پدیده خوردگی به کار گرفت.