مقایسه آزمایشگاهی ریزنشت یک نوع کامپوزیت چسبنده سازنده کور با آمالگام

کورهای ساخته شده از نوعی کامپوزیت چسبنده(Core Max II)همراه با پستهای پیش ساخته بطور شایع برای باز سازی دندانهای درمان ریشه شده بکار می روند. این ترمیم ها بطور وسیعی از نظر خواص مکانیکی مورد مطالعه قرار گرفته اند، اما اطلاعات کمی در رابطه با توانایی سیل آنها وجود دارد. در مطالعه حاضر میزان ریزنشت این ماده سازنده کور (Core Max II)در مارجین های مینایی بررسی و با آمالگام مقایسه شد.
در این مطالعه آزمایشگاهی مداخله گر موازی، تعداد 30 عدد دندان پره مولر سالم جمع آوری و در سطح باکال هر کدام از آنها یک حفره کلاسVتراشیده شد به طوری که مارجین سرویکالی در سمان و مارجین اکلوزالی در مینا قرار گیرد. سپس دندانها براساس نوع ماده سازنده کور بطور تصادفی به دو گروه 15 تایی تقسیم شده و یک گروه با آمالگام و گروه دیگر با Core Max IIطبق دستور کارخانه سازنده ترمیم شدند و بعد از انجام استرسهای حرارتی، ریزنشت به شیوه نفوذ رنگ ارزیابی شد. تحلیل آماری توسط نرم افزار11SPSSبا کمک آزمون های آماری تی و تی زوجی با سطح معنی داری 05/0 انجام گرفت.
بین میانگین ریزنشت اکلوزالی (مینائی) در دندانهای ترمیم شده با کامپوزیت چسبنده Core Max II(dmm01/5±84/30) و آمالگام Oralloy(dmm5/3±07/13) اختلاف، معنی دار بود (001/0P=). میانگین ریزنشت سرویکالی (سمانی) در دندانهای ترمیم شده با کامپوزیت چسبنده Core Max II(dmm92/4±81/39) تفاوت معنی داری با آمالگام Oralloy(dmm03/2±56/34) نداشت (337/0P=). اگر چه میانگین این میزان در کامپوزیت چسبنده بیشتر از آمالگام بود. در دندانهای ترمیم شده با آمالگام Oralloy، میانگین ریزنشت سرویکالی (dmm03/2±56/34) بطور معنی داری بیشتر از مارژین اکلوزالی (50/3±07/13) بود (001/0P=). در دندانهای ترمیم شده با کامپوزیت چسبنده Core Max II، میزان ریزنشت سرویکالی (سمانی) (dmm92/4±81/39) تفاوت معنی داری با مارجین اکلوزالی (مینائی) (dmm01/5±84/30) نداشت (197/0P=).
ترمیم های آمالگام خصوصا در مارژین های مینا، ریزنشت کمتری نسبت به کامپوزیت چسبنده (Core Max II) دارد و میانگین میزان ریزنشت مارژین های مینا در هر دو ماده سازنده کور کمتر از مارجین های عاجی سمنتوم است.