رابطه شمارش گلبول های سفید با عملکرد بطن چپ در

لکوسیتوز محیطی در مراحل اولیه سکته حاد قلبی، نشانه پاسخی التهابی می باشد. نقش لکوسیتوز محیطی و نوتروفیلی نسبی به عنوان یک عامل خطرساز برای ایجاد اختلال عملکرد زودرس بطن چپ به دنبال سکته حاد قلبی ناشناخته می باشد. هدف این مطالعه، مشخص ساختن ارتباط بین لکوسیتوز و نوتروفیلی نسبی در پیدایش اختلال عملکرد زودرس متوسط تا شدید بطن چپ به دنبال سکته حاد قلبی می باشد.
این مطالعه به شکل آینده نگر و cohort بوده و دربر گیرنده 140 بیمار دچار سکته حاد قلبی می باشد. وجود یا عدم وجود نوتروفیلی در بیماران تعیین شد و اختلال عملکرد سیستولبک بطن چپ در طول 7 روز اول بستری در این دو گروه مورد بررسی قرار گرفت. اختلال عملکرد سیستولیک بطن چپ LVSD(Left ventricular systolic dysfunction) متوسط تا شدید در این مطالعه به کسر تخلیه ای (EF، ejection fraction) کم تر از 40 درصد در هفته اول به دنبال سکته حاد قلبی اتلاق می گردید که با اکوکاردیوگرافی تعیین می شد.
در 47 درصد از بیماران مورد مطالعه تعداد لکوسیت ها بیش از L/ 109 11 بوده است و 64 درصد نوتروفیلی نسبی (درصد نوتروفیل بیش از 65 درصد) داشته اند. LVSD در 64 درصد از افراد مورد مطالعه دیده شد. از این بیماران 65 درصد لکوسیتوز و 85 درصد نوتروفیلی نسبی داشته اند. در حالی که این ارقام در افرادبدون LVSD به ترتیب 32 و 45 درصد بوده است. تحلیل آماری نشان داد که بین لکوسیتوز و پیدایش LVSD و نیز بین نوتروفیلی و LVSD ارتباط معنی داری وجود دارد(به ترتیب Odd ration 8/3 با فاصله اطمینان 95 درصد بین 9-5/1 و odd ratio 6/6 با فاصله اطمینان 7/14-9/2). در بیماران دچار سکته حاد قلبی، لکوسیتوز محیطی با نوتروفیلی نسبی به طور مستقل با پیدایش LVSD متوسط تا شدید ارتباط داشته و شناخت آن ممکن است به اقدامات درمانی زودرس در این بیماران کمک کند.