نقش شیگلا، اشریشیاکلی مهاجم و آنتامباهیستولیتیکا در اسهال خونی کودکان و حساسیت میکروبی آنها

دیسانتری یا اسهال خونی یکی از بیماری های حاد دستگاه گوارشی است که عوامل متنوعی باعث ایجاد آن در کودکان می شود. تنوع عوامل و بروز مقاومت دارویی، درمان تجربی را با مشکل مواجه می سازد. این مطالعه به منظور تعیین فراوانی نسبی عوامل ایجاد کننده اسهال خونی کودکان در زاهدان و نیز بررسی حساسیت دارویی عوامل باکتریال ایجاد کننده بیماری صورت گرفت.
در این بررسی که از ابتدای سال 1377 تا اواسط سال 78 به مدت یک و نیم سال انجام شد، تعداد 155 نمونه مدفوع از کودکان 6 ماهه تا 6 ساله ای که به دلیل اسهال خونی به بیمارستان حضرت علی اصغر (ع) مراجعه نموده بودند، مورد آزمایش های باکتری شناسی، سرولوژی و انگل شناسی قرار گرفت.
در 43 مورد (28 درصد) شیگلا، 20 مورد (13 درصد) اشریشیا کلی مهاجم و دو مورد آنتامبا هیستولیتیکا مشاهده گردید. از 43 مورد شیگلا، 35 مورد (81 درصد) گونه فلکسنری و 8 مورد (19 درصد) گونه دیسانتری (سروتیپ یک) بودند. نالیدیکسیک اسید، موثرترین آنتی بیوتیک مورد آزمایش بود و تنها یک مورد (شیگلا) مقاومت مطلق نسبت به آن دیده شد.
با توجه به این که مقاومت قابل ملاحظه ای نسبت به آنتی بیوتیک های آمپی سیلین، کوتریموکسازول، فورازولیدون، سیپروفلوکسازین و سفالکسین مشاهده شد، توصیه می شود از تجویز تجربی (امپریکال) آنها خودداری شود. همچنین با توجه به میزان اندک آنتامبا هیستولیتیکا بهتر است تجویز داروی ضد آمیب نیز صرفا در موارد تشخیص آزمایشگاهی صورت گیرد.