طراحی کیت آنتی بادی ضد فاکتور پری نوکلئر (APF) به روش ایمنوفلورسانس و ارزیابی آن در بیماران آرتریت روماتوئید

آرتریت روماتویید از بیماری های روماتیسمی منتشر خود ایمن است. در این بیماری، اتو آنتی بادی هایی کشف شده اند که از نظر تشخیص و پیش آگهی با ارزش می باشند. یکی از این آنتی بادی ها، آنتی بادی ضد فاکتور پری نوکلئر است که با گرانول های کراتوهیالن سلول های مخاطی دهان واکنش می دهد. بنابراین ابتدا کیت APF-IFA را طراحی و سپس میزان آنتی بادی را در بیماران آرتریت روماتویید بررسی نمودیم.
طراحی کیت شامل: 1- شناسایی کننده های مناسب؛ 2- آماده سازی سوبسترای آنتی ژنیک؛ و 3- بهینه سازی روش و کنترل کیفیت می باشد.
این روش براساس اتصال APF با گرانول های کراتوهیالن سلول های مخاطی دهان و شناسایی آن با استفاده از آنتی هیومن گلوبولین تام کونژوگه به ماده فلورسنت می باشد. پس از کالیبراسیون کونژوگه، سنجش APF با رقت های و تا در سه گروه بیماران آرتریت روماتویید] 52 نفر با میانگین سنی (8/15 ± 48)[، گروه کنترل بیمار] 23 نفر با میانگین سنی (9/16 ± 5/32)[و گروه کنترل سالم]30 نفر با میانگین سنی (9/16 ± 1/32)[انجام شد.
از 52 بیمار آرتریت روماتویید 37 مورد (2/71 درصد) APF مثبت و در گروه کنترل بیمار 2 مورد (7/8 درصد) و در گروه کنترل سالم 1 مورد (3/3 درصد) APF مثبت بودند.
کیت طراحی شده APF از دقت 98 درصد به روش inter and intra assay برخوردار بوده و حساسیت و اختصاصی بودن تست APF در رقت سرم به ترتیب 2/71 و 3/94 درصد بوده است باتوجه به نتایج، بهترین حساسیت واختصاصی بودن آزمایش برای بیماران آرتریت روماتویید، تیتر بود؛ یعنی رقت به عنوان Cut off یا حداقل تیتر معنی دار در تشخیص و تایید آرتریت روماتویید می باشد و با توجه به دقت 98 درصدی کیت طراحی شده سنجش APF-IFA دارای اعتبار تشخیصی متوسط و تاییدی بالا برای بیماری آرتریت روماتویید است. همچنین مقایسه بین گروه های مورد آزمایش نشان داد که بین غلظت APF و شدت بیماری ارتباط معنی دار وجود دارد (05/0P=)، در حالی که ارتباط معنی دار بین تیتر APF و ابتلای خارج مفصلی، ظرفیت عملی، جنسیت، سن، سن شروع بیماری و مدت بیماری دیده نشد.