مهار عملکردی ژن نوکلئوستمین - یک کنترل کننده توانایی خودبازسازی - در سلول های بنیادین مزانشیمی مغز استخوان با واسطه استراتژی RNAi

مهار بیان ژن نوکلئوستمین به عنوان فاکتوری موثر در توانایی خودبازسازی سلولهای بنیادین و انواعی از رده های سلول سرطانی در سلولهای بنیادین مزانشیمی مغز استخوان به وسیله استراتژی RNAi برای بررسی اثرات عدم حضور است.
siRNA دورشتهای اختصاصی نوکلئوستمین و کنترل، طراحی و از طریق لیپوفکشن وارد سلولهای مزانشیمی مغز استخوان موش صحرایی شدند. تغییرات در بیان ژنها پس از مهار نوکلئوستمین با کمک RT-PCR، ایمنوسیتوشیمی و وسترن بلات بررسی گردیدند. همچنین تغییرات در نرخ تکثیر سلولی و نیز توزیع سلولها در فازهای چرخه سلولی مطالعه شدند.
سلولهای استخراج شده مورفولوژی فیبروبلاستی داشته و قادر به تمایز به سلولهای شبه عصبی بوده و ژنهای اختصاصی سلولهای بنیادین و رده مزانشیمی را بیان می نمایند. بیان نوکلئوستمین پس از ترانسفکشن با siRNA اختصاصی کاهش قابل توجهی می یابد که همراه با کاهش تکثیر سلولی، ورود سلولها به فاز خفتگی و کاهش بیان ژنهای survivin و cyclin D1 می باشد.
بررسی نشان داد که ورود الیگوهای siRNA اختصاصی نوکلئوستمین به سلولهای کشت داده شده، موفقیت آمیز بوده و سبب کاهش بیان نوکلئوستمین شده است. تغییرات در نرخ تکثیر سلولی، نمایه فازهای چرخه سلولی و بیان برخی ژن های موثر در فرایند خودبازسازی نشان دهنده نقش بالادستی نوکلئوستمین در کنترل خودبازسازی در سلول های مزانشیمی مغز استخوان است.