بررسی میکروارگانیسم های ایجاد کننده اوتیت میانی مزمن در مراجعین به درمانگاه های گوش وحاق وبینی دانشگاه علوم پزشکی اردبیل

عفونت مزمن گوش میانی در 2- 5/1 درصد افراد جامعه وجود دارد و ترشحات ناشی از آن باعث بروز مشکلاتی برای بیمار می گردد. میکروارگانیسم های پسودوموناس آئروژینوزا و استافیلوکوک طلایی از شایعترین میکروارگانیسم های دخیل در عفونت فوق هستند. در صورتیکه پیگیری و درمان دقیق در عفونت مزمن گوش میانی به عمل نیاید ضایعات تخریبی شدید و غیرقابل برگشت به وجود می آید. هدف از این بررسی شناسایی شایعترین میکروارگانیسم های دخیل در این عفونت و حساسیت آنها نسبت به آنتی بیوتیک ها بود.
این بررسی یک مطالعه توصیفی- مقطعی است که بر روی 60 بیمار مراجعه کننده به مراکز درمانی گوش و حلق و بینی دانشگاه علوم پزشکی اردبیل در سال 80-1378 انجام شد. از ترشحات گوش میانی بیماران مراجعه کننده به وسیله آپلیکاتوراستریل نمونه برداری شد. سپس نمونه ها به محیط کشت مایع (لاکتوز براث - نوترینت براث) انتقال داده شد و برای جداسازی میکروارگانیسم های بیماری زا نمونه ها به محیط کشت جامد بلادآگار انتقال داده شد و پس از جدا سازی میکروارگانیزم ها تعیین حساسیت (آنتی بیوگرام) به عمل آمد. داده ها توسط نرم افزار کامپیوتری SPSS مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
یافته ها نشان داد از60 بیمار مراجعه کننده، 56 مورد کشت مثبت داشتند. میکروارگانیسم های جدا شده از ترشحات گوش میانی استافیلوکوکوس طلایی (31/6%) پسودوموناس آئروژینوزا (26/6%)، پروتئوس(20%)، کاندیدا آلبیکانس (6/4%)، استافیلوکوکوس اپیدرمیدیس (4/6%)، آئروموناس (1/6%)، و سایر میکرو ارگانیسم ها (6/4%) بودند. میزان حساسیت میکروارگانیسم ها نسبت به آنتی بیوتیک ها بترتیب: شامل سیپروفلوکزاسین (94/6%)، کوتریموکسازول (66/3%)، کلوگزاسیلین (64/3%)، کلرامفنیکل (64/3%)، سفالکسین (64/3%)، اریترومایسین (60/7%)، آمیکاسین (44/6%)، استرپتومایسین (39/3%)، و پنی سیلین (5/4%) بود.
در این مطالعه شایعترین باکتری دخیل در عفونت مزمن گوش میانی استافیلوکوک طلایی بوده و میکروارگانیسم های جدا شده نسبت به سیپروفلوکزاسین حساسیت بیشتری داشتند.