مقایسه نتایج ترمیم پرینه، با استفاده از دو روش استاندارد ودو لایه ای

جهت تسهیل خروج جنین از کانال زایمان تحقیقات بسیاری انجام شده و روش های گوناگونی ارایه شده است. یکی از این روش ها انجام اپی زیوتومی در مرحله زایمان و ترمیم پرینه در اولین فرصت می باشد. ترمیم پرینه، روش های مختلف آن و نایج حاصله از دیرباز مورد بحث و بررسی بوده است. هدف این پژوهش مقایسه نتایج حاصل از ترمیم پرینه با دو روش استاندارد و دو لایه ای می باشد.
این مطالعه یک کارآزمایی بالینی تصادفی بوده و تعداد 80 نفر از مادران به روش نمونه گیری مستمر انتخاب شده و بصورت تصادفی در دو گروه، تحت ترمیم دولایه ای و استاندارد پرینه قرار گرفتند. ابزار گردآوری اطلاعات شامل خط کش مدرج درد، پرسشنامه و برگه ثبت اطلاعات و محیط پژوهش شامل اتاق زایمان، بخش بعد از زایمان و همچنین منازل نمونه های پژوهش بود درد پرینه در 6-4 ساعت اول، روز دوم، پانزدهم، بیست و یکم، در دو گروه از نظر آماری معنی دار نبود. وضعیت بهبودی پرینه در روز پانزدهم، بیست و یکم و دیسپارونی و زمان اولین مقاربت بدون درد بعد از زایمان در دو گروه اختلاف معنی داری نداشت.
هر پند یافته های این پژوهش نشان داد که نتایج حاصل از ترمیم پرینه در دو روش ترمیم استاندارد و دولایه ای اختلاف معنی داری نداشتند. اما با توجه به اینکه روش ترمیم دولایه ای با صرف وقت و انرژی کمتر و کاهش زمان توقف مادر بر روی تخت زایمان همراه است. پیشنهاد می شود که این روش نیز بعنوان یکی از روش های معمومل ترمیم پرینه توصیه گردد.