اثر تنش شوری برعملکرد و اجزای عملکرد دانه چهار ژنوتیپ جو بدون پوشینه

به منظور بررسی اثر شوری خاک بر عملکرد و اجزای عملکرد دانه جو بدون پوشینه (Hordeum vulgar)، در سال زراعی 83-1382 آزمایشی در گلخانه تحقیقاتی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان به اجرا درآمد. آزمایش به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با 4 تکرار انجام شد. فاکتور شوری خاک شامل چهار سطح شاهد (عدم تنش شوری)، 5.48، 9.27 و 14.25 دسی زیمنس بر متر که با استفاده از نمک های کلرور سدیم (NaCl) و کلرور کلسیم (Cacl2) با نسبت وزنی یک به یک (1:1) اعمال گردید و فاکتور ژنوتیپ شامل چهار ژنوتیپ جو بدون پوشینه شامل ICB_118305 (G1)، 4679/105/VEA/32th/Alger، Eldo/Berme_jo/5/CM76،B/Centeno (G3) و Cerraja/3/Ataco/Achira/Higo(G4) بود که در میان آنها G1 جو دو ردیفه و سه ژنوتیپ دیگر شش ردیفه هستند. نتایج نشان داد که برخی صفات مورد مطالعه از جمله عملکرد دانه در پنجه ها و کل بوته، در تمام سطوح تنش نسبت به شاهد کاهش نشان دادند و در صورتی که دیگر صفات مورد مطالعه شامل تعداد پنجه بارور و نابارور، نسبت تعداد پنجه بارور به کل پنجه های بوته، طول سنبله، تعداد سنبلچه های نابارور، وزن هزار دانه و عملکرد سنبله اصلی اختلاف معنی داری را در تنش 5.48 دسی زیمنس بر متر به طور معنی داری کاهش یافتند. به طور کلی علت اصلی کاهش عملکرد سنبله اصلی در سطوح مختلف شوری، کاهش تعداد دانه بود در حالی که در پنجه ها و کل بوته کاهش تعداد سنبله (پنجه بارور) بیشترین اثر را بر کاهش عملکرد داشت. در بین ژنوتیپ های مورد مطالعه G4 به دلیل داشتن بیشترین عملکرد آستانه عملکرد و شاخص برداشت در شرایط شور، نسبت به سه ژنوتیپ دیگر برتری داشت.