بررسی رشد و بازماندگی بچه ماهیان سفید در مخازن پلی اتیلنی با چگالی زیاد (ژئوممبران)

مطالعه کنونی به صورت مقدماتی جهت ارزیابی میزان رشد و بازماندگی بچه ماهیان سفید در مخازن ساخته شده از این نوع ژئوممبران و مقایسه آن با مخازن رایج از جمله فایبرگلاس و آکواریوم، انجام گرفت. این مطالعه طی مدت 60 روز در تابستان 1385 در ایستگاه تحقیقاتی تکثیر و پرورش آبزیان دریای خزر (ساحل غازیان) انجام شد. بچه ماهیان مورد نیاز از کارگاه شهید انصاری رشت تهیه و به مدت یک هفته در شرایط آزمایشگاهی به منظورسازگاری نگهداری شدند. آزمایش در سه تیمار و سه تکرار (جمعا 9 پلات) در مخازن فایبرگلاس، آکواریوم و پلی اتیلن (ژئوممبران) ، طراحی گردید. در هر مخزن 70 لیتر آب شیرین و 30 عدد بچه ماهی با میانگین وزن اولیه 650 تا 746 میلیگرم ریخته شد.
آنالیز آماری داده ها از طریق آزمونهای دانکن و کروسکال- والیس با استفاده از نرم افزار اس پی اس اس انجام گرفت.
در کل مدت آزمایش، بچه ماهیان به میزان 88/625 میلی گرم، 54/643 میلی گرم و 48/659 میلی گرم بترتیب در تیمارهای فایبرگلاس، آکواریوم و پلی اتیلن افزایش وزن داشتند.
درکل دوره آزمایش بین میانگین تیمارها از نظر شاخص های نرخ رشد ویژه، ضریب تبدیل غذایی و افزایش وزن، اختلاف معنی داری مشاهده نشد. بالاترین میزان بازماندگی در تیمار آکواریوم معادل 44/94 درصد وکمترین آن در تیمار فایبرگلاس معادل 11/81 درصد حاصل شد. تفاوت ظاهری بچه ماهیان پرورش یافته در مخازن پلی اتیلنی نسبت به مخازن دیگر این بود که بچه ماهیان بدلیل رنگ مشکی مخازن به رنگ تیره درآمدند.