پرولاکتین سرم و فعالیت بیماری در مبتلایان به SLE: یک مطالعه مقطعی

لوپوس اریتماتوی سیستمیک Systemic Lupus Erythematosus بیماری اتوایمیون با اتیولوژی ناشناخته می باشد که بافت های مختلف را گرفتار کرده و تظاهرات بالینی و آزمایشگاهی متفاوتی دارد. سیر و پیش آگهی بیماری در بیماران مختلف، متفاوت است. در این بیماری اتوآنتی بادی های مختلفی علیه اجزاء سلولی به وجود می آید و در نتیجه واکنش های مختلف ایمونولوژیک و التهاب ناشی از آنها تخریب سلولی و بافتی ایجاد می گردد. پرولاکتین یک هورمون پلی پپتیدی با عملکرد هتروژن می باشد که علاوه بر ترشح از غده هیپوفیز از تعداد زیادی از سلول های سیستم ایمنی ترشح می شود. با توجه به شباهت عملکرد پرولاکتین به سیتوکین ها علاوه بر فعالیت اندوکرینی دارای فعالیت پاراکرین و اتوکرین هم می باشد. شواهد معتبری از نقش پرولاکتین در اتوایمنی و به ویژه SLE در دست است. افزایش سطح پرولاکتین در بیماران لوپوس گزارش شده است و حدود 30-20% مبتلایان به لوپوس دچار هیپرپرولاکتینمی هستند.