بررسی حضور ژن بتالاکتاماز در آبسه های پریاپیکال دندان شیری در کودکان

مقاومت باکتری ها در مقابل آنتیبیوتیک مصرفی یک مشکل عمده در کنترل عفونتهای دندانی میباشد. مقاومت چندداروئی در بین باکتری های گرم منفی بیهوازی که نقش مهمی را در ایجاد علائم و نشانه های کلینیکی بیماری پالپ و پریرادیکولار بازی میکنند، از آنزیمهای تغییر دهنده باکتریال و ترشح آنزیم بتالاکتاماز ناشی میباشد. این میکروارگانیسمهای گرم منفی قادرند از باکتری های حساس به پنیسیلین با آزاد کردن آنزیم بتالاکتاماز در حفره دندانی محافظت کنند. این مطالعه با هدف بررسی حضور ژن تولید کننده آنزیم بتالاکتاماز در کلیه میکروارگانیسمهای موجود در آبسه های ادنتوژنیک دندانهای شیری کودکان انجام گردید.
در تحقیق تجربی – مشاهدهای حاضر در مجموع 40 کودک با فاصله سنی 10-4 سال از میان مراجعین به بخش کودکان دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی انتخاب شدند. این کودکان هیچگونه بیماری سیستمیک نداشته و حداقل به مدت دو هفته قبل از نمونه گیری، هیچگونه آنتیبیوتیک دریافت نکرده بودند. کلیه بیماران انتخاب شده حداقل یک دندان مبتلا به آبسه قابل مشاهده کلینیکی همراه با سابقه درد طی روزهای اخیر داشتند. از تکنیک دقیق و سریع polymerase chain reaction برای تایید حضور ژن بتالاکتاماز به عنوان عامل ایجاد رقابت در برابر ترکیبات پنیسیلین دارای حلقه بتالاکتام استفاده شد. داده ها با استفاده از آزمون chi-square مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
با بررسی نمونه های تهیه شده و طبق اطلاعات به دست آمده از داده های جمعآوری شده حضور ژن بتالاکتاماز در 2/63% نمونه ها مشاهده شد.
با توجه به وجود ژن بتالاکتاماز در بیش از نیمی از نمونه ها به نظر میرسد به منظور کنترل ایجاد سوشهای مقاوم باید در تجویز آنتیبیوتیکها در کلینیک دقت بیشتری نمود.