سنجش میزان رضامندی مددجویان از خدمات توانبخشی جمعیت هلال احمر شهر تهران

این مطالعه، با هدف سنجش میزان رضامندی مددجویان از خدمات توانبخشی در مراکز توانبخشی سازمان هلال احمر شهر تهران انجام شده است. این تحقیق تلاش دارد سازمان را در دستیابی به نقاط قوت وضعف خود یاری داده و به ارتقاء کیفیت و کارایی خدمات توانبخشی کمک کند.
این مطالعه به روش توصیفی و پیمایشی انجام شده است. جمع آوری اطلاعات با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته صورت گرفته و پایایی آن 82/0 محاسبه شده است. تعداد 190 نفر از مددجویان مراکز توانبخشی جمعیت هلال احمر شهر تهران با استفاده از سیستم طبقه بندی و خوشه ایانتخاب شده و در این مطالعه شرکت کردند. داده های حاصل با استفاده از آزمونهای آماری خی دو، تی مستقل و آنالیز واریانس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت.
میزان مشارکت در فرایند درمان (021/0P=)، کارایی وسیله توانبخشی(002/0 P=)، کیفیت خدمات توانبخشی (001/0P<) و رفتار و برخورد پرسنل (001/0 P<) همگی با رضامندی مددجو ارتباطی معنادار داشت.
نتایج این تحقیق مبین این نکته است که خدمات توانبخشی، تحت تاثیر عوامل مختلف منجر به کاهش رضامندی مددجویان شده است. رضامندی را می توان تابعی از میزان مشارکت مددجو در فرایند درمان، میزان کارایی و کیفیت خدمات و نوع رفتار وبرخورد پرسنل (پزشکان، تکنسین ها و...) تلقی کرد. لذا با برگزاری دوره های آموزشی کوتاه مدت برای پرسنل، تجهیز مراکز به امکانات مناسب توانبخشی و آگاه سازی و فراهم کردن امکان مشارکت مددجو درفرایند درمان می توان انتظارات مددجویان و خانواده های آنان را برآورده ساخته و رضامندی آنها را افزایش داد.