ارزیابی ادیولوژیک شیرخواران و کودکان مبتلا به بیماری مننژیت

ارزیابی ادیولوژیک شیرخواران و کودکان مبتلا به بیماری مننژیت در مرحله حاد و در هنکام بهبودی از بیماری مننژیت، به کمک آزمون های EOAE، ABR و آزمون های رفتاری شنوایی تعداد نمونه های مورد مطالعه در این پژوهش شامل 40 نوزاد و کودک در محدوده سنی بدو تولد تا 12 سال بودند. تمامی بیماران فوق در 72-24 ساعت پس از تشخیص قطعی ابتلاء به بیماری مننژیت، از نظر وضعیت شنوایی به کمک آزمون ABR (باهدف ردیابی آستانه شنوایی) مورد بررسی قرار می گرفتند که در 24 ساعت قبل از ترخیص از بیمارستان نیز مجددا آزمون تکرار می شد. همچنین در 14-7 روز پس از بهبودی و ترخیص بیماران از بیمارستان، تمام 40 بیمار مورد مطالعه تحت آزمون های رفتاری شنوایی و آزمونهای EOAE قرار گرفتند تا علاوه بر تایید نتایج آزمون ABR، عملکرد حلزون شنوایی نیز مورد بررسی قرار گیرد.
براساس نتایج آزمایش ABR در ابتدای مرحله حاد بیماری، از 40 بیمار مورد مطالعه، 4 بیمار (10 درصد) مبتلا به کاهش شنوایی حسی عصبی (SNHL)3 شدید تا عمیق دوطرفه و 1 بیمار (5/2 درصد) مبتلابه SNHL شدید تا عمیق یکطرفه شده بودند. در 35 بیمار دیگر (5/87 درصد) عملکرد شنوایی کاملا هنجار ملاحظه شد. نتایج فوق در آزمایش ABR در مرحله دوم، که در 24 ساعت قبل از ترخیص بیماران از بیمارستان صورت می پذیرفت و همچنین در آزمون های رفتاری شنوایی که در 14-7 روز پس از ترخیص از بیمارستان انجام می شد، مجددا ملاحظه شد (اصل کراس چک). درخصوص آزمون EOAE در 35 بیمار باشنوایی هنجار براساس آزمون ABR، عملکرد حلزون شنوایی نیز هنجار بود.از 5 بیمار مبتلا به SNHL در 3 بیمار عملکرد ناهنجار حلزون شنوایی و در 2 بیمار عملکرد هنجار حلزون شنوایی ملاحظه شد.
بحث: آسیب شنوایی ناشی از ابتلاء به بیماری مننژیت، درصورت رخداد، در مرحله حاد بیماری قابل نمایان بوده که در پژوهش حاضر 5/12 درصد از جمعیت مورد مطالعه را متاثر نموده است. همچنین می توان عنوان نمود که در بیماری مننژیت علاوه بر احتمال آسیب به عصب شنوایی (و احتمالا مسیر ساقه مغزی شنوایی)، آسیب به حلزون شنوایی نیز (در حضور و یا عدم حضور آسیب به مراکز عصبی شنوایی) محتمل است.