چالش های روحی - روانی فرد شبیه سازی شده

چشم انداز ساخت انسان از طریق فناوری «شبیه سازی» (Cloning) نگرانی ها و دغدغه های گسترده ای را در میان کارشناسان و اقشار مختلف مردم ایجاد نموده است. مسلما با در دسترس قرارگیری این فناوری والدین می خواهند بر ویژگی ها و مشخصات کودکان آینده خود کنترل بیشتری داشته باشند و بدین طریق آنها را بر اساس امیال و خواسته های خود بسازند که این خود موجب کم رنگ شدن و حتی بی ارزش شدن کیفیت زندگی خانوادگی و جایگاه والد و فرزند بودن می گردد. افزون بر این بسیاری از کارشناسان و متخصصان اخلاق نسبت به ایجاد آسیب های روحی و روانی افراد شبیه سازی شده نگران اند؛ چرا که ممکن است احساس «یگانگی» و منحصر به فرد بودن آنان کم رنگ گردد و یا احساس خاصی از خود داشته باشند که هنوز تجربه نشده است. هر چند فرضیه «جبرگرایی ژنتیک» سال ها است که باطل اعلام شده است لیکن عده ای مرددند که آیا این فناوری می تواند مشکلات خاصی را در رابطه با «هویت» و «فردیت»؛ به خصوص «هویت روانی» ایجاد نماید؟ آیا بایستی بار دیگر خودمان و هویتمان را تعریف نماییم و مشخص کنیم که ساختار ژنتیکی چه تاثیری در شکل گیری این هویت دارد؟ و... ما در این نوشتار ضمن تایید برخی از این دغدغه ها، آنها را بررسی کرده ایم و در انتها متذکر شده ایم که به دلیل برخی از این مشکلات نبایستی در حال حاضر این فناوری را جهت ساخت آدمی به کار بندیم.