بررسی اثر ضد دردی مصرف طولانی مدت عصاره آبی خرما بر آستانه درد حاد و مزمن بر موشهای صحرایی نر بالغ

درد از اولین علائم ناخوشی و بیماری در انسان است. به همین دلیل تلاش های گسترده ای جهت تشخیص درد و راه های تخفیف آن انجام شده است. هدف از این تحقیق بررسی اثر ضد دردی مصرف مزمن عصاره آبی خرما بر آستانه درد حاد و مزمن در موش های صحرایی نر می باشد.
مطالعه به صورت تجربی بر روی 48 سر موش صحرایی نر نژاد NMRI با میانگین وزنی 25±250 گرم انجام شد. حیوانات به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم بندی شدند. عصاره آبی 10% خرما به مدت 21 روز به آب خوراکی موشهای گروه آزمایش اضافه گردید به دو گروه کنترل آب مقطر داده شد. سپس دو گروه با سه روشformalin test، Tail flick و Paw Pressure مورد ارزیابی رفتاری قرار گرفتند.
عصاره 10 درصد خرما در فاز مزمن تست فرمالین اثرات ضد دردی معنی داری نسبت به گروه کنترل نشان داد (0.05>p). ولی در فاز حاد این تست و نیز در آزمون های Tail flick و Paw pressure رابطه معنی داری بین دو گروه کنترل وآزمایش مشاهده نشد.
با توجه به فقدان پاسخ در فاز حاد تست فرمالین، تست Tail flick و Paw pressure نتیجه گیری می شود که عصاره خرما فاقد اثرات مرکزی در کاهش درد می باشد همچنین با توجه به مشاهده اثرات ضد دردی آن در فاز مزمن تست فرمالین بنظرمی رسد که اثر ضد دردی عصاره خرما عمدتا محیطی و ضد التهابی باشد.