مدیریت ذی نفع

هنگامی که شرکت انرون به ساخت، مالکیت و اداره یک نیروگاه بزرگ در هند اقدام نمود، با شگفتی متوجه شد که به تعدادی از عوامل سیاسی توجه کافی نداشته یا برای آن ها برنامه ریزی نکرده است. شورشی علیه سرمایه گزاری های خارجی، توسط ائتلاف مقابل که جناح باراتیا جاناتا2 آن را هدایت می نمود، موجب ایجاد وقفه در پروژه شد. شرکت با یک شریک محلی همکاری نکرده و هیچ پیشنهاد مناقصه ای نیز برای رقابت مطرح نشده بود. انرون پیشنهاد مذاکره مجدد را مطرح کرد تا نیروگاه را ارزانتر سازد. عدم موفقیت انرون برای درنظر گرفتن عوامل سیاسی، و نیز این واقعیت که او هیچ شریک محلی را با خود همراه نکرده بود یا مناقصه ای نیز به صورت علنی مطرح نشده بود، نمونه های بسیار خوبی هستند که نشان می دهند چگونه سازمان ها اهمیت ذی-نفعان را در مدیریت پروژه نادیده می انگارند. ذینفعان افراد یا گروه هایی هستند که نسبت به جنبه های یک پروژه دارای ادعاهای قانونی بوده یا معتقدند که دارای این ادعاها می باشند. نفع، بهره یا سهم یا ادعا در یک پروژه است که گستره آن می تواند از یک بهره غیررسمی از یک طرف تا ادعای حقوقی مالکیت در طرف دیگر، تغییر نماید. در مورد انرون، ذی نفعان عبارت بودند از سیاستمداران محلی و ملی، سایر شرکت های محلی، و پیمانکارانی که واجد شرایط کار در قسمت های مختلف نیروگاه بودند. سایر ذی نفعان عبارتند از طرفداران حفظ محیط زیست، سهامداران، مؤسسات اعتباری، سرمایه گزاران و بانکداران، کارمندان، مشتریان آینده، تامین کنندگان و فروشندگان، رقبا و انجمن های محلی. ذی نفعان پروژه، از طریق منافعشان در منابع پروژه و چگونگی تاثیر آن منابع بر رفاه یا سلامتشان، شناسایی می شوند. مدیریت ذی نفع، قسمت بسیار دشوار مدیریت موفق پروژه، از آغاز تا پایان کار و پس از آن می باشد. در این فصل، ما به بررسی نحوه شناسایی ذی نفع و سلسله مراتب موجود میان گروه های ذی نفع خواهیم پرداخت و راهنمایی هایی نیز برای برنامه ریزی و انجام موفق مدیریت ذی نفعان پروژه ارایه خواهیم نمود.