بررسی میزان آگاهی کارکنان ارائه دهنده خدمات بهداشتی نسبت به روش های پیشگیری از بارداری در مراکز خدمات بهداشتی دولتی شهر تهران

باتوجه به شیوع قابل توجه حاملگی های ناخواسته در کشور و عوارض متعدد آن برای مادر، خانواده و جامعه و نظر به اینکه نقش عمده در بروز آنرا عامل آگاهی و نگرش و عملکرد ارائه دهندگان خدمات بهداشتی و مصرف کنندگان آن دارند در اولین مرحله به منظور تعیین میزان آگاهی کارکنان ارائه دهنده خدمات بهداشتی شهر تهران نسبت به روش های پیشگیری از بارداری این تحقیق در سال 1375 انجام گرفت.
روش تحقیق توصیفی بوده ابزار تحقیق پرسش نامه تنظیم شده که توسط پرسشگران که پزشکان متخصص زنان و کارشناسان مامایی آموزش دیده در کلیه مراکز دولتی دهنده خدمات بهداشتی درمانی شهر تهران از تعداد 167 پرسنل ارائه دهنده خدمات بهداشتی شامل پزشکان کارشناسان مامایی و کادر درمانی انجام شده است میزان آگاهی کارکنان تعیین و نقش عوامل مرتبط با میزان آگاهی بررسی گردید.
در 120 مرکز بهداشتی تعداد 167 نفر کادر بهداشتی و تنظیم خانواده با تعداد 7 نفر (4درصد) پزشک و تعداد 106 نفر (64درصد)کارشناس و 54 نفر (32درصد) کادر پرستاری مورد بررسی قرار گرفتند و میزان آگاهی عمومی در مورد تنظیم خانواده در حد خیلی خوب (30درصد) و 6/17 درصد در حد بسیار کم و ضعیف داشته اند. میزان آگاهی خیلی خوب در مورد نحوه مصرف وسایل پیشگیری از بارداری قرص 5 درصد، IUD 6 درصد و کاندوم 23 درصد بود. بین سابقه کار و میزان آگاهی همبستگی بسیار ضعیف و یا کم وجود داشته است.
نتیجه گیری و توصیه ها: میزان آگاهی کارکنان در حد قابل انتظار نبوده و به نظر می آید آموزش مجدد، برقراری دوره های بازآموزی، سمینارها و جلسات توجیهی برای بهبود خدمات تنظیم خانواده ضروری باشد. همچنین نقش مشاوره کافی و مناسب میتواند در بالا بردن میزان آگاهی مصرف کننده و کاهش شکست روش پیشگیری از حاملگی موثر باشد.