بررسی اثر سولفور موستارد بر فرآیند اسپرماتوژنزیس در موش صحرایی نر بالغ

بررسی اثر سولفور موستارد بر فرآیند اسپرماتوژنزیس در موش صحرائی نر بالغ برای انجام تحقیق حاضر 30 سر موش صحرایی نر بالغ آلبینو از نژاداسپراگو- داولی با وزن بین 300-200 گرم انتخاب شده و به صورت تصادفی به چهار گروه کنترل، شم، آزمایش 1 و آزمایش 2 تقسیم شدند. در این میان گروه های آزمایش 1 و 2، عامل شیمیایی سولفور موستارد حل شده در بافر تیرود را به ترتیب با دوز mg/Kg 5 و mg/Kg 10، و گروه شم تنها بافر تیرود را به صورت تزریقی و به فرم داخل صفاقی دریافت کردند. گروه کنترل هیچ ماده ای را دریافت نکرد. 10 روز پس از تزریق، موشها در حالت بیهوشی تشریح شدند. به منظور بررسی میزان هورمونهای جنسی تستوسترون و استرادیول، 4سی سی خون از قلب موشها جمع آوری شد. همچنین برای بررسی تعداد سلولهای اسپرم، 1 سانتیمتر از انتهای مجرای دفران چپ جدا شده و پس از اسپرم گیری تعداد آنها شمارش شد. علاوه بر اینها با استفاده از روش Johnsen Score، جمعیت سلولی موجود در لوله های اسپرم ساز بیضه چپ موشهای مورد آزمایش، بررسی شد.
نتایج به دست آمده نشان دهنده آن است که آلودگی با سولفور موستارد می تواند باعث آثار وابسته به دوز شامل کاهش سطح هورمون تستوسترون، افزایش استرادیول، کاهش سلولهای اسپرم، کاهش جمعیت سلولی موجود در لوله های اسپرم ساز بیضه بر اساس روش (Johnsen score) و وزن بیضه شود.
با توجه به نتایج بیان شده می توان بیان کرد که عامل شیمیایی سولفور موستارد می تواند باعث نقصان در فرآیند اسپرماتوژنزیس شود.