فراوانی ویژگی های بالینی و عوامل همراه با زبان جغرافیایی

بیان مساله: حفره ی دهان محیطی برای بروز انواع آسیب هاست. نمونه ای از آسیب های شایع زبان، زبان جغرافیایی است، که در پاره ای از بررسی ها به نقش توارث و همین طور عوامل محیطی و عفونت های اثرگذار بر آن اشاره شده است.
هدف از این پژوهش، بررسی فراوانی نماهای بالینی زبان جغرافیایی در دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال 1384 و پیوند این پدیده با عواملی همچون سن، جنس و بیماری ها بود.
مواد و در این پژوهش مقطعی- توصیفی، 837 نفر از دانشجویان دانشگاه علوم پزشکی کرمان در سال 1384 بررسی شدند. پس از تکمیل برگه ی مربوطه و معاینه های دهانی، داده ها با استفاده از برنامه آماری SPSS 11.5، آزمون مجذور کای و تی واکاوی شدند.
در این بررسی، 104 نفر از 837 دانشجوی معاینه شده دارای زبان جغرافیایی بودند. هفتاد و چهار درصد از آسیب های زبان جغرافیایی دارای نمای آشکار به صورت منطقه ی آتروفی مرکزی احاطه شده به وسیله ی حاشیه ی برآمده سفید بودند و دیگر آسیب ها، تنها به صورت پچ های آتروفی قرمز دیده شدند. بیشتر آسیب های زبانی در کناره ی طرفی زبان دیده شد (85 مورد، 7/81 درصد). پیوند میان زبان شیاردار و زبان جغرافیایی معنادار بود.
فراوانی و نماهای بالینی زبان جغرافیایی در شماری از دانشجویان کرمانی چندان متفاوت از دیگر بررسی ها در جهان نیست. این بررسی نشان داد، که پیوندی معنادار میان زبان شیاردار و جغرافیایی وجود دارد.