استفاده از روش رنگ سنجی آلامار بلو جهت بررسی مقاومت چند دارویی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس

گسترش سویه های با مقاومت چند دارویی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس یک مشکل عمده در بسیاری از قسمتهای دنیا بخصوص در کشورهای با درآمد کم می باشد. استفاده از روش های استاندارد جهت بررسی حساسیت دارویی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس بسیار وقت گیر است. در این مطالعه ما از روش آلامار بلو (روش رنگ سنجی) به عنوان یک روش سریع و ارزان قیمت جهت تعیین سویه های با مقاومت چند دارویی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس (مقاوم به ریفامپین و ایزونیازید) استفاده نمودیم.
روش تحقیق: این مطالعه به صورت تجربی روی 23 نمونه از مرکز تحقیقات ملی بیماری های ریوی و سل بیمارستان مسیح دانشوری تهران انجام گردید. ابتدا رقتهای آنتی بیوتیکی ریفامپین و ایزونیازید در محیط 7H9GCbroth تهیه شد. از محلول فوق 65/1 میلی لیتر به لوله های فالکون 15 میلی لیتر منتقل گردید. برای کنترل از محلول 7H9GCbroth فاقد دارو استفاده شد. سپس 250 میکرولیتر از مخلوط تازه تهیه شده معرف Alamar Blue به لوله های حاوی آنتی بیوتیکی و کنترل اضافه شد. در تمامی لوله های آزمایش 1/0 میلی لیتر از رقت باکتریایی 1-10 (3×106 CFU/ml) تلقیح گردید. لوله ها در 37 درجه سانتیگراد به مدت 4 هفته انکوبه شدند.
در مقایسه با روش نسبی، 11 مورد از 12 مورد، توسط روش Alamar Blue به داروهای ایزونیازید و ریفامپین حساس تشخیص داده شدند. حساسیت و اختصاصی بودن این روش برای دو داروی ایزونیازید و ریفامپین به ترتیب 100% و 90% بود. طی این بررسی همخوانی بسیار خوبی بین روش آلامار بلو و روش نسبی دیده شد (kappa value = 0.93، P<0.001). در این مطالعه نتایج طی 6 روز حاصل گردید که این مدت زمان نسبت به روش نسبی (32-28 روز) بسیار کمتر است.
به طور کلی می توان نتیجه گرفت که ردیابی اکسیداسیون- احیاء، ساده، قابل اعتماد و کم هزینه است که امکان نیاز به روش های بررسی مقاومت گران قیمت بویژه در آزمایشگاه های تشخیص سل با منابع محدود را برطرف می نماید. در این مطالعه مشخص گردید که روش رنگ سنجی آلامار بلو میتواند به عنوان یک روش ساده، قابل اعتماد و سریع جهت بررسی حساسیت دارویی مایکوباکتریوم توبرکلوزیس بکار رود.