بررسی نتایج دراز مدت درمان جراحی در تومورهای نخاعی در یک دوره 26 ساله

تومورهای نخاعی 15 10% کل نئوپلاسم های سیستم عصبی مرکزی را تشکیل می دهند. نکته مهم در بررسی اطلاعات جدید در این زمینه آن است که اکثر مطالعات به صورت گزارشات موردی بوده و تعداد اندکی از مقالات به صورت گزارش سری های بزرگ بوده است. در این مطالعه نتایج اعمال جراحی انجام شده بر تعداد قابل توجهی از بیماران مبتلا به تومورهای نخاعی ارائه شده است.
نتایج اعمال جراحی بر 104 مورد از 204 بیمار مبتلا به تومور نخاع مراجعه کننده به کلینیک مؤلف که از سال 1359 لغایت 1385 تحت عمل جراحی قرار گرفتند، در این مقاله ارائه شده است. موارد مورد بررسی عبارت بودند از سن، جنس، طول مدت بیماری، علایم بالینی و مدت زمان بروز آن ها، محل تولد، خصوصیات رادیولوژیک، نتایج عمل جراحی، رزکسیون جراحی، هیستولوژی تومور و عوارض. به علاوه نتایج حاصله با سایر مطالعات مقایسه گردیده است.
از اسفند 1359 لغایت اسفند 1385، 204 بیمار به طور متوالی به کلینیک مراجعه نمودند که از آن میان 104 مورد تحت عمل جراحی قرار گرفتند. نیمی از بیماران مرد و نیم دیگر زن بودند. متوسط سن بیماران، 1/37 سال بود (4 تا 75 سال). شایع ترین محل وقوع تومور در ناحیه توراسیک (8/30%) و در درجه بعد گردن بود (9/27%). در 1/74% تومور از نوع اکسترامدولاری و در 9/25% از نوع اینترامدولاری بود. در میان توده های اکسترامدولاری شایع ترین پاتولوژی، تومور غلاف عصبی (4/58%) و سپس مننژیوم بود (2/18%). در تومورهای اینترامدولاری آستروسیتوم شایع ترین (6/55%) و اپاندیموم (9/25%) در درجه بعدی قرار داشت. رزکسیون کامل یا تقریبا کامل در 9/78% انجام شد. مدت زمان پی گیری بیماران از 1 تا 209 ماه متغیر بود و به طور متوسط 29 ماه بود. در 6/84% وضعیت نورولوژیک بیماران پس از عمل بهتر شد. عوارض عمل جراحی در 5/12% و مرگ و میر در 9/0% رخ داد.
با استفاده از تکنیک های جدید جراحی و استفاده از میکروسکوپ، نتایج اعمال جراحی بر تومورهای نخاعی در بیماران مطالعه حاضر با نتایج سایر مطالعات در کشورهای پیشرفته قابل مقایسه است. از فاکتورهای مؤثر در وضعیت نهایی بیماران پس از عمل جراحی درجه بدخیمی، وسعت ضایعه و شدت نقص عصبی قبل از انجام جراحی است.