تظاهرات بالینی بیماران مبتلا به سل خارج ریوی بستری در بیمارستان لقمان حکیم

حدود یک سوم موارد بیماری سل را، سل خارج ریوی تشکیل می دهد. بیشترین محل های درگیری شامل عقده های لنفاوی، پلور، دستگاه ادراری تناسلی، استخوان ها و مفاصل، مننژها و صفاق می باشند. هدف مطالعه بررسی تظاهرات بالینی بیماران مبتلا به سل خارج ریوی بود.
در این مطالعه توصیفی که به روش مصاحبه و مشاهده اجرا شد، 81 بیماری که با تشخیص آسیب شناختی سل خارج ریوی در بیمارستان لقمان حکیم تهران بین سال های1375 تا 80 بستری شدند مورد مطالعه قرارگرفتند.
از 81 بیمار، 39 نفر (48%) مرد و42 (52%) زن بودند. میانگین سنی 4/19±35 سال بود که میانگین سنی مردان 2/21±5/37 سال و میانگین سنی زنان 83/16±1/31 سال بود. از این بیماران، 67 نفر(8/82%) ایرانی و14 نفر(2/17%) افغانی بودند.در این بررسی، 29 مورد(8/35%) سل گره های لنفاوی، 14 مورد (2/17%) پریتونیت سلی، 12 نفر (8/14%) سل استخوانی، 6 مورد (4/7%) سل کبدی، 5 بیمار (1/6%) سل پلور، 4 نفر (9/4%) سل پوستی، 4 مورد (9/4%) سل سینوویال، 2 مورد (46/2%) سل امنتوم، یک مورد (2/1%) سل پاروتید، یک مورد (2/1%) سل دیواره قفسه سینه، یک مورد (2/1%) سل سخت شامه، یک مورد (2/1%) سل تخمدان و یک مورد (2/1%) سل رحم داشتند.
با توجه به طولانی بودن مدت بیماری قبل از بستری شدن بیماران و تشخیص های اولیه متنوعی که برای انواع درگیری های سل خارج ریوی در زمان بستری بیماران مطرح شده بود، بایستی بیماری سل را به عنوان یک مقلد بزرگ انواع بیماری ها در تشخیص افتراقی مد نظر داشت.