تاثیر استروژن بر پاسخ های قلبی عروقی گابا و گلوتامات در هسته ی جلویی شکمی میانی بصل النخاع در موش های صحرایی ماده ی فاقد تخمدان

هسته ی جلویی شکمی میانی بصل النخاع (RVMM) یکی از هسته های کنترل کننده ی قلب و عروق و حاوی گیرنده های استروژن و نورون های گابا و گلوتامات است. این مطالعه به منظور بررسی اثر استروژن بر پاسخ های قلبی عروقی گابا و گلوتامات در رت های ماده ی اوورکتومی شده (OVX) و اوورکتومی درمان شده با استروژن (OVX+E) انجام شد.
آزمایش ها روی 40 سر موش صحرایی اوورکتومی و بیهوش شده با یوروتان انجام شد. داروها با حجم 50 نانولیتر شامل بیکوکولین (آنتاگونیست گیرنده ی گاباA) با دوز یک میلی مول، فاکلوفن (آنتاگونیست گیرنده ی گابا B) با دوز 5 میلی مول و اسیدکینیورنیک (آنتاگونیست غیر اختصاصی گیرنده ی گلوتامات) با دوز 5 میلی مول توسط میکروپیپت و به صورت داخل هسته ای توسط استریوتاکس تزریق شدند. فشار خون و ضربان قلب قبل از تزریق و در تمام مدت آزمایش ثبت شد. میانگین حداکثر تغییرهای فشار متوسط شریانی و ضربان قلب نسبت به قبل از تزریق با آزمون تی جفتی و بین گروه های OVX، OVX+E و سالین با آزمون آنووا ارزیابی شد.
استروژن موجب کاهش فشار متوسط شریانی (05/0> (pو کاهش ضربان قلب (01/0>p) در گروه OVX+E در مقایسه با گروه OVX شد. تزریق بیکوکولین تغییر معنی داری در فشارخون گروه های OVX و OVX+E ایجاد نکرد در حالی که ضربان قلب را در هر دو گروه افزایش داد. میزان افزایش در گروه OVX+E به طور معنی داری بیشتر از OVX بود (05/0p<) در حالی که تزریق فاکلوفن و اسیدکینیورنیک تغییر معنی داری بر فشار خون و ضربان قلب در هیچ کدام از گروه ها ایجاد نکرد. تزریق حجم مشابهی از سالین هم تغییر معنی داری در فشار و ضربان قلب ایجاد نکرد.
این داده ها پیشنهاد می کند که استروژن موجب کاهش فشار متوسط شریانی و ضربان قلب می شود و در RVMM موش های صحرایی ماده کاهش ضربان قلب را با تقویت اثر مهاری سیستم گابا اعمال می کند.