بررسی اثر تجویز داخلی هسته آکومبالنس عصاره الکلی زعفران بر کسب و بیان ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مورفین در موش های بزرگ آزمایشگاهی

مطالعات قبلی بر تاثیر عصاره آبی زعفران در اثرات سرخوشی آور و حرکتی مورفین در موش های کوچک آزمایشگاهی تاکید دارند. در تحقیق حاضر، اثر تجویز داخل پوسته هسته آکومبانس عصاره الکلی زعفران (Crocus sativus) بر کسب و بیان ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مورفین درموشهای بزرگ آزمایشگاهی نر نژاد Wistar در محدوده وزنی 250-300 گرم بررسی شد.
این تحقیق یک مطالعه تجربی مداخله ای است که بر روی 78 سر موش بزرگ آزمایشگاهی نر که بطور مساوی در 13 گروه تقسیم شدند (6 سر در هر گروه) انجام شده است. در یک آزمایش ابتدائی، مقادیر متفاوت مورفین (mg/kg 5/0، 1، 5/2، 5، 5/7 و 10) به حیوانات تزریق شد تا مشخص شود که آیا مورفین توانائی القاء ترجیح مکان شرطی شده را در این دستگاه دارد. در بخش دوم آزمایش ها، حیوانات مقادیر متفاوت (μg/rat 1، 5 و 10) عصاره زعفران در خلال یا بعد از القاء شرطی شدن به مورفین بداخل پوسته هسته آکومبانس تزریق شد و سپس ترجیح مکان شرطی شده مورد بررسی قرار گرفت. برای بررسی آماری از آنالیز- واریانس یک طرفه استفاده شد.
آزمایشها نشان داد که تجویز مورفین (mg/kg 5/0، 1، 5، 5/7 و 10) باعث افزایش زمان سپری شده در قسمت دریافت مورفین گردید (ترجیح مکان شرطی شده) (05/0 P<). این افزایش در گروه دریافت کننده دوز (mg/kg 10) مورفین کاملا معنی دار بود. تجویز داخل پوسته هسته آکومبانس عصاره زعفران (μg/rat 1، 5 و 10) قبل از تجویز مورفین (mg/kg10) سبب کاهش معنی دار زمان سپری شده در قسمت دریافت دارو در دوزهای μg/rat 5 و 10 گردید (0001/0 P<). هم چنین تجویز داخل پوسته هسته آکومبانس عصاره به حیواناتیکه در روزهای القاء شرطی شدن، مورفین با دوز (mg/kg10) دریافت کرده بودند سبب کاهش بیان ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مورفین گردید که این کاهش در دوزهای μg/rat 5 و 10 عصاره کاملا معنی دار بود (0001/0 P<).
از این آزمایش ها استنباط می شود که تجویز داخل پوسته هسته آکومبانس عصاره الکلی زعفران سبب مهار کسب و بیان ترجیح مکان شرطی شده ناشی از مورفین در موش های بزرگ آزمایشگاهی گردیده و این اثر را به سمت تنفر مکانی شیفت می دهد.