بررسی تاثیر محلول داکسی سایکلین بر پوشش سطوح عریان ریشه دندان به همراه جراحی از طریق فلپ هلالی جا به جا شونده تاجی

هدف مطالعه حاضر ارزیابی مقایسه ای میزان پوشش سطح عریان ریشه دندانها در فک بالا با بکارگیری تکنیک فلپ هلالی جابجا شونده تاجی با و بدون استفاده از محلول داکسی سایکلین موضعی بوده است. از بین بیماران مراجعه کننده به بخش پریودنتیکس که مبتلا به تحلیل لثه بوده اند 24 دندان (از مجموع هفت بیمار شامل4 زن و3 مرد با میانگین 7.3±39.7 سال انتخاب و به شکل تصادفی دوازده مورد درگروه شاهد (جراحی S.C.R.F به تنهایی) و دوازده مورد درگروه تجربی (جراحی S.C.R.F به علاوه کاربرد محلول داکسی سایکلین موضعی) قرار گرفتند. اندازه گیری پارامترهای کمی عمق تحلیل لثه، عرض تحلیل، عمق پروب کردن و عرض لثه کراتینیزه همچنین پارامتر کیفی حساسیت ریشه قبل از عمل برای هردندان انجام و نتایج آن ثبت گردید.نهایتا درفواصل یک ماه و سه ماه پس از عمل اندازه گیری های مجدد انجام و نتایج آن ثبت شد. درنتیجه علی رغم اینکه درهرگروه پارامترهای یادشده نسبت به قبل از عمل به شکل معنی داری افزایش نشان می داد (غیر از عمق پروپ کردن که بدون تغییر ماند) ولی در مقایسه بین دو گروه غیر از عرض تحلیل لثه اختلاف معنی داری دیده نشد درواقع براساس نتایج این مطالعه محلول داکسی سایکلین تاثیر معنی داری درنتایج حاصل از پوشش ریشه با این روش جراحی نداشته است.