رتبه بندی واحدهای کارا با ترکیب رویکرد تحلیل پوششی داده ها و فرآیند تحلیل سلسله مراتبی در سازمان های بازرگانی استانی

با گسترده تر شدن سازمان ها و افزایش دامنه نظارتی مدیران، ارزیابی و کنترل واحدهای سازمانی به ضرورتی برای مدیران تبدیل می شود. اصولا مدیران با تعریف شاخص های گوناگون و اندازه گیری آنها اقدام به سنجش عملکرد بخش های زیرمجموعه می کنند. این ارزیابی اگرچه برخی معانی را به مدیران منتقل می کند، لیکن در نظر گرفتن این شاخص ها به صورت جداگانه و بی توجهی به ارتباط میان آنها باعث تصویری ناقص از موضوع تحت بررسی خواهد شد. در این تحقیق با استفاده از مدل ترکیبی تحلیل پوششی داده ها و فرآیند تحلیل سلسله مراتبی به ارزیابی کارایی نسبی سازمان های بازرگانی استانی پرداخته شده است.
پس از شناسایی متغیرهای ورودی و خروجی در واحدهای تصمیم گیری با بررسی ماموریت های استراتژیک و مسئولیت های سازمان های بازرگانی استانی در گام بعدی با جمع آوری داده های تحقیق در بازه زمانی سال 1385 با استفاده از مدل BCC خروجی محور با مقادیر اصلاح شده اقدام به سنجش کارایی نسبی سازمان های بازرگانی شده است. پس از آن به منظور رتبه بندی نهایی، واحدهای گروه ناکارا با توجه به امتیاز حاصل از مدل تحلیل پوششی داده ها رتبه بندی شده اند و سازمان های کارا با استفاده از مدل ترکیبی فرآیند تحلیل سلسله مراتبی و تحلیل پوششی داده ها مورد بررسی و تحلیل قرار گرفته اند. شناسایی واحدهای کارا و امکان برنامه ریزی و هدفگذاری استراتژیک عملکرد با استفاده از جواب مدل، مهم ترین خروجی این تحقیق می باشد.