فراوانی تیتر آنتی بادی علیه EBV در مراجعه کنندگان 0-14 ساله به درمانگاه حضرت علی اصغر (ع) شهر زاهدان

عفونت Epstein-Barr virus موجب ایجاد طیفی از علائم بالینی می شود که از عفونت بدون علامت تا مونونوکلئوز عفونی کلاسیک را شامل می شود؛ رد پای این ویروس در بعضی از بدخیمی ها هم مشاهده شده است؛ از آن جا که هر چه سن شروع آلودگی پایین تر باشد، علائم بالینی خفیف تر بوده و این بیماری در کودکان می تواند تظاهرات اولیه غیر تیپیک تری داشته باشد و با توجه به عوامل اپیدمیولوژیک مؤثر بر عفونت EBV، مطالعه حاضر با هدف تعیین فراوانی تیتر آنتی بادی ضد این ویروس در کودکان 0-14 ساله انجام شد.
روش تحقیق: در این مطالعه توصیفی- مقطعی، در محدوده زمانی سال 1384 تا پایان سال 1385، تمامی کودکان مراجعه کننده به درمانگاه کودکان حضرت علی اصغر (ع) زاهدان که سن آنها بین 0-14 سال بود، مورد مطالعه قرار گرفتند. از تمام این کودکان ضمن تکمیل نمودن پرسشنامه حاوی اطلاعات شناسایی کننده، نمونه خون نیز گرفته شد؛ در این نمونه با استفاده از روش الیزا میزان آنتی بادی ضد EBV (VCA- IgG) اندازه گیری گردید. داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون آماری Chi-Square در سطح معنی داری 05/0P≤ مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند.
در مجموع 245 کودک مورد تحقیق قرار گرفتند. از این تعداد، 138 نفر پسر (3/56%) و 107 نفر دختر (7/43%) بودند؛ میانگین سنی نمونه ها 07/3±72/4 سال و میانگین بعد خانوار 8/1±2/5 نفر بود. 2/81% این افراد، دارای تیتر مثبت و 11% دارای تیتر منفی بودند؛ 8/7% نیز تیتر بینابینی داشتند؛ تیتر آنتی بادی در دو جنس تفاوت معنی داری نداشت؛ نتایج این تحقیق نشان داد که با افزایش سن، تیتر آنتی بادی ضد EBV افزایش می یابد (04/0=P)؛ همچنین با افزایش بعد خانوار، میانگین تیتر آنتی بادی ضد EBV افزایش نشان داد (001/0 P<، 41/0r=).
با توجه به یافته های این تحقیق، شیوع کلی عفونت EBV در کودکان، 2/81% می باشد که باافزایش سن و نیز زندگی در خانواده های پر جمعیت این میانگین افزایش می یابد که به دلیل افزایش برخورد با ویروس در تماسهای اجتماعی می باشد و با توجه به آمار موجود از مطالعات مشابه، مشخص شد که شیوع عفونت در زاهدان بالاتر از محل انجام سایر مطالعات موجود بود که شاید به دلیل بالا بودن جمعیت خانوار و پایین بودن سطح بهداشت در این مکان باشد.