استراتژی مقاومت به سرما در لاروهای دیاپوزی ساقه خوار برنج (Chilo suppressalis (Lepidoptera: Pyralidae در ایران

کرم ساقه خوار مهمترین آفت برنج در شمال کشور بوده که به صورت لاروهای کامل در داخل ساقه های به جا مانده برنج و علف های هرز زمستان را سپری می کند. به منطور تعیین ا ستراتژی زمستان گذرانی این آفت و تغییرات مقاومت به سرما در آن ، لاروهای زمستان گذران از مزارع برنج موسسه تحقیقات برنج کشور در رشت طی ماه های مهر تا اسفند 1383 جمع آوری شدند. به دلیل ریزش حدودا دو متر برف در اوادخر بهمن نمونه برداری از لاروهای زمستان گذران در این ماه امکان پذیر نبود . میانگین نقطه انجماد بدن لاروهای جمع شده در مهر ماه 8/18 – درجه سانتی گراد بود اما از آبان این دما به طور قابل ملاحظه ای افزایش یافت و به C 4/12- رسید و تا قبل از ریزش برف در بهمن تغییر چندانی نکرد. نقطه انجماد لاروهای جمع آوری شده در اسفند ماه باز هم افزایش یافت و به C 2/8- رسید بیش از 90 درصد از لاروهای جمع آوری شده در ماه های مختلف پس از 24 ساعت تیمار در دمای 10- و نیز 15- درجه سانتی گراد زنده ماندند ولی درصد بقاء درمورد لاروهایی که 24 ساعت در دمای 20- درجه سانتی گراد نگهداری شده بودند. از 30درصد در مهر ماه به 80 درصد در آبان و ماه های بعد از آن افزایش یافت. به دلیل افزایش قابل توجه نقطه انجماد بدن لاروها در زمستان و زنده ماندن نمونه ها پایین تر از این دما، به نظر می رسد که لاروهای زمستان گذران کرم ساقه خوار برنج در ایران جزء حشرات مقاوم به سرما و یخ زدگی باشند. از آنجا که از اواخر آبان ماه نقطه انجماد و تحمل حشره به سرما تغییرات قابل ملاحظه ای یافته است. می توان انتظار داشت که لاروهای حشره دراین ماه وارد مرحله اصلی دیاپوز شده اند.