بررسی ساختار جنگل های حرا در حوزه کولقان، تیاب و کلاهی در تنگه هرمز

ساختار جنگل های مانگرو که بر اساس پروفیل عمودی و افقی توده تعیین می شود یکی از مولفه های مدیریتی چه با اهداف بهره برداری و چه با رویکرد حفاظتی محسوب می گردد جنگل های مانگرو در حوزه گولقان تیاب کلاهی با وسعت 03/1698 هکتار یکی از پنج منطقه حفاظت شده مانگرو در استان هرمزگان است که از اجتماعات خالص و ناهمسال درختان حرا پوشیده شده است به منظور تعیین ساختار جنگل های حرا در این محدوده که حدفاصل عرض جغرافیایی پرانده شده است از چهار ترانسکت خطی استفاده شد. در هر ترانسک نیز از قطعات نمونه یک آری به عنوان واحد اندازه گیری به صورت تصادفی-سیستماتیک برای ثبت پارامترهای رویشی درختان و از میکرولات های یک متر مربعی برای تعیین آمارهای نهال، ریشه های هوایی و برگ های ریزش یافته به زمین استفاده شد. به این ترتیب پارمترهای رویشی 345 درخت از 39 قطعه نمونه مورد بررسی قرار گرفت. توده مورد بررسی با تراکم 71/1014 اصله در هکتار دارای ارتفاع 41/190 سانتی متر با میانگین قطر تنه در محل یقه معادل 514/10 سانتی متر است. متوسط ارتفاع و قطر تاج درختان نیز به ترتیب 74/151 و 74/230 سانی متر اندازه گیری شد. همچنین سطح متوسط تاج درختان معادل 01/6 متر مربع محاسبه و میانگین تعداد ریشه های هوایی 50/197 عدد در متر مربع و ارتفاع متوسط 24/11 سانتی متر تعیین شد. تعداد برگ های ریخته شده بر بستر رویشگاه نیز 34/119 عدد یر متر مربع با متوسط سطح 95/6 سانتی متر مربع تعیین شد. بررسی های آماری نشان داد که بین ترانسکت های مورد بررسی قطعات نمونه حوزه کولقان در هیچ یک از پارامترهای مورد بررسی با یکدیگر اختلاف معنی داری ندارند و این رویشگاه از نظر ساختار همگن ارزیابی شد. قطعات نمونه دیگر ترانسکت ها در خصوص پارامترهای مورد بررسی با یکدیگر اختلاف معنی داری ندارند و این رویشگاه از نظر ساختار همگن ارزیابی شد. قطعات نمونه دیگر ترانسکت ها در خصوص پارامترهایی مثل ارتفاع درخت، ارتفاع تاج، قطرتاج ، سطح تاج و قطر تنه در محل بقه اختلاف معنی داری در سطح اطمینان 95 درصد پوشش اختلاف نداشته و کل محدوده مورد مطالعه از این نظر همگن است.