اثر ترانس ثابت کننده ی ولتاژ بر شدت نور دستگاه های لایت کیور

بیان مساله: میزان موفقیت درمان های ترمیمی انجام شده با کامپوزیت های نوری در پیوند مستقیم با شدت نور دستگاه های لایت کیور است.
هدف از پژوهش کنونی، بررسی شدت نور دستگاه های لایت کیور موجود در همه ی مراکز درمانی و مطب های خصوصی شهر یزد، در پیش و پس از کاربرد ترانس ثابت کننده ی ولتاژ برق بود.
مواد و این بررسی بر روی 82 دستگاه لایت کیور موجود در مراکز درمانی دندانپزشکی شهر یزد و به وسیله ی دستگاه نورسنج انجام شد. در آغاز، شدت نور دستگاه اندازه گیری و دوباره، پس از کاربرد ترانس، شدت نور بررسی شد و نتایج به وسیله ی آزمون آماری پیرسون و ضریب اسپیرمن ارزیابی شد.
میانگین شدت نور دستگاه ها، به ترتیب در پیش و پس از کاربرد ترانس ثابت کننده ی ولتاژ، 3/241 و 6/272 میلی وات بر سانتی متر مربع بود و اختلافی معنادار در میان شدت نور دستگاه ها در پیش و پس از کاربرد ترانس وجود داشت (05/0p<).
از نظر شدت نور، 7/64 درصد از دستگاه های بررسی شده دارای شدت نور مطلوب بودند، 6/8 درصد در گروهی بودند، که لازم بود مدت زمان تابش نور بیشتر شود و 9/21 درصد در گروهی بودند، که امکان پلیمریزاسیون کامل کامپوزیت ها به وسیله ی نور این دستگاه ها وجود نداشت و 8/4درصد هم در گروه با شدت نور بیش از اندازه (500 میلی وات) بودند.
شدت پرتو در بسیاری از دستگاه های لایت کیور موجود در مطب های شهر یزد در اندازه ی مطلوب نبود، ولی با استفاده از ترانس ثابت کننده ی ولتاژ، شدت نور به گونه ای معنادار افزایش یافت (05/0p<).