تاثیر آموزش فضایی حافظه مرجع (Reference memory) بر تعداد آستروسیت های نواحی مختلف هیپوکامپ موش صحرایی

در هیپوکامپ اصلی علاوه بر نورون های هرمی، آستروسیت ها نیز نقش بسیار مهمی را در تبادلات یونی، رهائی نوروترانسمیترها و حتی حافظه ایفا می کنند. حافظه و یادگیری مفاهیم بسیار نزدیکی هستند. در واقع آموزش نیازمند برخی امکانات برای ذخیره اطلاعات و مکانیسم های نگهداری اطلاعات شبیه به حافظه است. هدف ما از این مطالعه تعیین تاثیر آموزش فضائی روی تعداد آستروسیت های هیپوکامپ موش صحرائی بود.
در این مطالعه تجربی با استفاده از روش ماز آبی موریس (MWM) و روش حافظه مرجع (Reference memory)، 10 سر موش صحرائی آزمایشگاهی نر از نژاد wistar به صورت تصادفی در دو گروه کنترل و آزمایش قرار گرفتند. پس از انجام آزمایشات آموزشی مغز موش های صحرائی خارج و برای انجام مراحل آمادش بافتی، از مغزها برش های سریال تهیه و با رنگ آمیزی اختصاصی PTAH رنگ آمیزی شدند. داده های به دست آمده مورد ارزیابی آماری قرار گرفتند.
نتایج ما نشان داد که تفاوت آماری معنی داری بین تعداد آستروسیت های نواحی CA1، CA2 و CA3 در گروه حافظه مرجع با گروه کنترل وجود دارد. در واقع تعداد آستروسیت ها در هر سه ناحیه در گروه Ref.m. با میانگین و انحراف معیار 21/25±57/118، 59/23±91/58 و 14/31±6/116 نسبت به گروه کنترل با میانگین و انحراف معیار 29/17±49، 21/25±8/48 و 22/11±95/41 به ترتیب در نواحی CA1، CA2 و CA3 افزایش داشت.
این مطالعه نشان داد که آموزش حافظه مرجع می تواند موجب افزایش تعداد آستروسیت ها در نواحی مختلف هیپوکامپ گردد.