بررسی رابطه سطح سرولوپلاسمین سرم با بروز پره اکلامپسی

پره اکلامپسی یک اختلال حاملگی است که با افزایش عوارض و مرگ و میر مادری و پره ناتال همراه می باشد. میزان بروز آن 5 درصد و تحت تاثیر پاریتی، زمینه ژنتیکی و عوامل محیطی می باشد. در حال حاضر تنها راه درمان ختم حاملگی است. استفاده از آنتی اکسیدان ها در پیشگیری از پره اکلامپسی مفید گزارش شده است. این مطالعه برای ارزیابی سطح سرمی سرولوپلاسمین مادری در پره اکلامپسی جهت تعیین تغییرات سطح سرمی سرولوپلاسمین در زنان پره اکلامپتیک نسبت به زنان غیر پره اکلامپتیک انجام می شود.
این تحقیق به روش مورد-شاهد انجام شده است. تعداد نمونه ها 100 نفر بوده است که از میان زنان باردار بستری در بخش زنان و زایشگاه بیمارستان امام خمینی(ره) ساری انتخاب شدند. پس از بررسی وجود معیارهای خروج و اخذ رضایت کتبی از بیماران اطلاعات در پرسشنامه تکمیل شد. نمونه خون وریدی جهت سنجش میزان سرولوپلاسمین به آزمایشگاه ارسال شد. آنالیز داده ها با استفاده از آزمون t مستقل انجام گرفت.
متوسط سن حاملگی در گروه مورد و شاهد به ترتیب 90/2 ± 10/36 و 82/2 ± 86/37 هفته و متوسط فشار سیستولی به ترتیب 22/12 ± 40/ 153 و90/8 ± 55/112 میلی متر جیوه و همچنین میزان متوسط سرولوپلاسمین سرم در گروه مورد نسبت به شاهد به طور چشمگیری بیشتر بود. 3/63درصد از زنان گروه مورد در فاز پره اکلامپسی زودرس و 7/36درصد در فاز دیررس بسر می بردند، ضمن این که 22درصد از زنان این گروه سابقه پره اکلامپسی در حاملگی قبلی و 16درصد سابقه هایپرتانسیون قبل از بارداری داشتند. در گروه مورد 92درصد زنان دارای میزان سرولوپلاسمین بالاتر از نرمال بودند، در حالی که این رقم در گروه شاهد 42درصد محاسبه شده است.
متغیرهای توده جرمی بدن، فشار سیستولی، فشار دیاستولی و سرولوپلاسمین دارای تفاوت معنی داری بین دو گروه بودند. افزایش سرولوپلاسمین سرم از حد نرمال می تواند علامتی زودرس از بروز پره اکلامپسی باشد، ضمن این که با شدت پره اکلامپسی نیز رابطه مستقیم دارد.