قدرت تشخیصی مجموعه شرح حال، معاینه فیزیکی، رادیوگرافی قفسه سینه و نوار قلب در تخمین کارایی سیستولیک بطن چپ

در بسیاری از موارد به منظور بررسی کسر جهشی بطن چپ از اکوکاردیوگرافی استفاده می شود. از آنجا که به نظر می رسد معاینه بالینی دقیق و نتایج بررسی های پاراکلینیکی ساده تر بتواند با اطمینان کافی کارایی سیستولیک بطن چپ را تخمین بزند، مطالعه حاضر بر روی بیماران مراجعه کننده به بخش اکوکاردیوگرافی بیمارستان امام خمینی تهران در سال 1380 انجام گرفت. در این مطالعه تحلیلی از نوع مقایسه روش های تشخیصی، کلیه بیمارانی که جهت تعیین کسر جهشی به بخش اکوکاردیوگرافی ارجاع شده بودند (157 نفر) به صورت مستمر مورد بررسی قرار گرفتند. از تمامی بیماران شرح حال گرفته شد و برای آنان معاینه فیزیکی، نوار قلب و رادیوگرافی قفسه سینه انجام شد. سپس بر اساس اطلاعات حاصل و تخمین کسر جهشی بر اساس الگوی معین، نمونه های پژوهشی به سه گروه کسر جهشی "طبیعی"، "پایین" و"احتمالا پایین" تقسیم بندی شدند و نتایج با اکوکاردیوگرافی مقایسه شد. برای بررسی قدرت تشخیصی از محاسبه حساسیت، ویژگی، ارزش پیش بینی مثبت و منفی استفاده شد. از بین 157 بیمار مورد بررسی در نهایت به دلیل عدم تکمیل اطلاعات، 128 نفر مورد بررسی قرار گرفتند. از این تعداد کسر جهشی بطن چپ در 61 نفر طبیعی، در 52 نفر پایین و در 15 نفر احتمالا پایین تخمین زده شد. نتایج فوق در 90 درصد افراد گروه اول، 63 درصد افراد گروه دوم و 13 درصد افراد گروه سوم به وسیله اکوکاردیوگرافی تایید شد. در مجموع روش نیمه بالینی (شرح حال، معاینه فیزیکی، نوار قلب و رادیوگرافی سینه) از حساسیت 91 درصد، ویژگی 75 درصد، ارزش پیش بینی مثبت 63 درصد و ارزش پیش بینی منفی 95 درصد برای کشف موارد با کسر جهشی پایین در مقایسه با اکوکاردیوگرافی بر خوردار بود.نتیجه گیری و توصیه ها: به نظر می رسد چنان چه در بررسی های بالینی، گرفتن نوار قلب و رادیوگرافی قفسه سینه، کسر جهشی بیمار طبیعی برآورد شود به ویژه زمانی که نوار قلب بیمار طبیعی باشد، نیازی به انجام اکوکاردیوگرافی نخواهد بود.