مقایسه ریزنشت فیشورسیلانت های گلاس آینومر و رزین بیس در دو روش تهاجمی و غیرتهاجمی

گلاس آینومر Triage (GcCorporation، Tokyo، Japan) به دلیل خاصیت آزادسازی فلوراید به میزان زیاد و ویسکوزیته کم، ماده مناسبی برای استفاده به عنوان فیشورسیلانت معرفی شده است. روش آماده سازی شیارها با فرز یا روش تهاجمی نیز، بر میزان ریزنشت فیشورسیلانت تاثیر دارد. هدف از این پژوهش، مقایسه ریزنشت فیشورسیلانت های رزین بیس Concise (3M Dental Products، St. Paul، USA) و گلاس آینومر Triage (G C Corporation، Tokyo، Japan) در روش های غیرتهاجمی و تهاجمی است، تا امکان جایگزینی گلاس آینومر Triage به جای فیشورسیلانت های رزین بیس بررسی شود.
در این پژوهش تجربی- آزمایشگاهی،80 پره مولر سالم به 4 گروه مساوی تقسیم شدند. در گروه اول و دوم، Triage و در گروه سوم و چهارم، Concise استفاده شد. در گروه اول و سوم، شیارها دست نخورده باقی ماند (روش غیرتهاجمی). در گروه دوم و چهارم، آماده سازی شیارها با استفاده از نوک فرز تیپر الماسی انجام شد (روش تهاجمی). سپس همه نمونه ها در دماهای 5 تا 55 درجه سانتی گراد برای250 دور ترموسیکل شدند. دندان ها 24 ساعت در متیلن بلو 5% قرار گرفتند، برش داده شدند و با استفاده از استریومیکروسکوپ با بزرگ نمایی 16 برابر بررسی شدند. ریزنشت دندان ها براساس اسکورهای صفر تا سه ثبت شد: صفر: عدم نفوذ رنگ؛ یک: نفوذ محدود رنگ به نیمه خارجی سیلانت؛ دو: نفوذ محدود رنگ به نیمه داخلی سیلانت؛ سه: نفوذ محدود رنگ تا زیر سیلانت.
یافته ها با استفاده از آزمون های آماری Mann-Whitney و Kruskall-Wallis بررسی شدند.
تفاوت آماری معناداری بین روش تهاجمی و غیرتهاجمی وجود نداشت؛ ولی میزان ریزنشت در گروه Triage به طور معناداری بیشتراز گروه Concise بود.
به دلیل عدم تفاوت بین روش های آماده سازی شیارها، روش تهاجمی توصیه نمی شود. گلاس آینومر Triage را نمی توان جایگزین مناسب برای فیشورسیلانت های رزین بیس محسوب کرد.