اثر کاربرد موضعی ژل مترونیدازول بر جرم گیری زیر لثه ای در بیماران پریودنتال

امروزه روش های پلاک کنترل شیمیایی به عنوان روش کمکی مؤثر در کنار روش های پلاک کنترل مکانیکی مطرح می باشند. هدف از انجام این تحقیق، تعیین و مقایسه عمق پاکت پریودنتال (Periodontal Probing Depth یا P.P.D) و خونریزی هنگام پروبینگ (Bleeding On Probing یا BOP) با کاربرد و بدون کاربرد ژل مترونیدازول 25% می باشد.
ابتدا 20 بیمار پریودنتیت مزمن به شیوه آسان انتخاب شدند. در هر بیمار، یک محل با عمق پاکت 5-3 میلی متر به صورت تصادفی به عنوان دندان مورد آزمایش و دندان قرینه از کوادرانت مقابل به عنوان دندان شاهد مورد استفاده قرار گرفت. سپس هر دو دندان جرم گیری و در پاکت دندان مورد آزمایش ژل مترونیدازول 25% قرار داده شد. دو شاخص BOP و PPD در روزهای 0، 7 و 21 اندازه گیری و ثبت شد. در نهایت نتایج با استفاده از نرم افزار SPSS و آزمون های t و Chi-square مورد تجزیه و تحلیل آماری قرار گرفت.
نتایج این تحقیق نشان داد که در گروه آزمایش نسبت به گروه کنترل عمق پاکت کاهش بیشتری داشت و خونریزی هنگام پروب نمودن در روز 21 متوقف گردید (005/0 > p value).
این مطالعه نشان می دهد استفاده از ژل مترونیدازول درمان موضعی کمک مؤثری در کنار درمان های مکانیکی است. این امر به دلیل تاثیر ژل مترونیدازول در کاهش مؤثر میکروارگانیسم های بی هوازی و آزادسازی مطلوب آن در پاکت های پریودنتال می باشد.