نقش سابقه مجروحیت جنگی در ابتلا به HCV در نظامیان

ویروس هپاتیت C شایع ترین علت هپاتیت ویروسی به دنبال تزریق خون است و از علل بیماری مزمن کبدی، سرطان سلول کبدی و نیاز به پیوند کبد است. راه عمده انتقال ویروس هپاتیت C از راه خون است. غربالگری خون های تزریقی از سال 1375 متداول شد و قبل از آن مهمترین علت انتقال تزریق خون بوده است ولی عوامل دیگری مثل اعتیاد به مواد مخدر تزریقی و داشتن شرکا جنسی متعدد نیز در انتقال بیماری نقش دارند.
جنگ تحمیلی عراق علیه ایران بین سالهای 1359 لغایت 1367 (بمدت 8 سال) سبب مجروحیت و به دنبال آن، بستری در بیمارستان، اعمال جراحی و تزریق خون در تعداد کثیری از رزمندگان شده است. این مطالعه در اهدا کنندگان خون سالهای 1376-1375 مراجعه کننده به مراکز انتقال خون تهران انجام شده است و از 176 نفر مبتلا به HCV و 177 نفر غیر مبتلا (شاهد) اطلاعات لازم به صورت مجزا و مصاحبه رودرو اخذ شد. در آنالیز تک بعدی، سابقه تزریق خون، سابقه مجروحیت جنگی، اعتیاد به مواد مخدر تزریقی و تماس جنسی با فردی غیر از همسر خطر ابتلا را بیشتر می کند (نسبت شانس یا OR به ترتیب 20، 11.8، 6.1 و 35.5 برابر می باشد) نظامی بودن نیز خطر ابتلا به HCV را 4.1 برابر بیشتر می کند. در آنالیز نهایی به روش دگرسیون لجستیک مشخص شده که در گروه نظامی، تنها سابقه مجروحیت جنگی به عنوان یک عامل مستقل در افزایش خطر ابتلا به HCV نقش دارد و این نقش معادل 9.3 برابر می باشد. در نتیجه در افراد نظامی، سابقه مجروحیت در جبهه مهمتر از سایر عوامل مثل تزریق خون و بستری در بیمارستان می باشد.